preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk, Levensstijl

De tekst van vandaag:   1 Petrus 2 : 11 – 25

Wat is je levensstijl, je doen en laten? Pas je je aan iedereen rondom je aan of leef je je eigen stijl?

Als je kiest voor een eigen stijl, roept dat reacties op; positief en negatief. Waarom kies je voor die specifieke stijl?

Petrus heeft het over de levensstijl van christenen als minderheid tussen de heidenen.

Zo is het ook in onze tijd. Het zorgt voor “strijd” in en tegen je eigen ziel.

Petrus spreekt de gemeente aan met “Geliefden”. Wij zijn geliefd door de Here God. Een koninkrijk van priesters, een heilig volk, dat God zelf heeft uitverkoren. Voel je de ontferming? Als je geliefd bent, hoef je niet meer bang te zijn.

De gemeente wordt ook aangesproken als vreemdelingen die ver van huis zijn. Ze hoorden er als christenen maatschappelijk gezien niet meer bij.

De werkelijkheid van wat God ons geeft temidden van een godloze omgeving is een strijd. Je wordt opgeroepen en aangespoord. Petrus vraagt dringend: “Onthoud je van zelfzuchtige verlangens” (materialisme).

Vragen we ons soms af wat Jezus Christus van ons vraagt? We worden opgeroepen om Christus het voorbeeld in ons leven te laten zijn.

Het gaat in de tekst ook over overheid. Willen we als christenen goede betrouwbare burgers zijn? Doen we het goede voor onze samenleving als dienaar van God?

Met slaven wordt hier huispersoneel bedoeld. Mensen, aan wie je je huis en gezin toevertrouwt. Je moet te vertrouwen zijn.

Onredelijk benaderd worden is nog geen reden om zelf ook onredelijk te zijn. Hoeveel bedrieglijke taal wordt er in onze samenleving niet gesproken. Jezus onthield zich daarvan. Hij dreigde niet. Hij bleef altijd in gesprek. We moeten niet het kwaad, maar de liefde laten overheersen.

Aan het eind van het hoofdstuk staat: “Eens dwaalde u als schapen. Nu bent u tot de herder teruggekeerd.” Jezus heeft ons weggehaald uit het gevaar. Als je weet, dat Jezus Christus je ziel behoedt, strijdt je je strijd anders. Het verandert je leven. Je levensstijl verandert.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Student B.H.P. Mussche, Gods onbegrijpelijke evangelie

De tekst van vandaag:   1 Korinthe 1 : 18 – 25

Paulus legt in de 1e brief aan de gemeente van Korinthe uit dat de gemeente staat rondom het kruis van Jezus. Het kruis, dat kan worden gezien als wijsheid of dwaasheid.

In de Grieks-Romeinse wereld was het, zoals ook in onze huidige wereld, belangrijk om een eervol mens te zijn. Maar in een gemeente waar kracht en eer gelden komt de boodschap van het kruis maar moeilijk binnen. Het kruis toont weerloosheid en vernedering. Voor ongelovigen is dat dwaasheid. Voor gelovigen is het echter wijsheid.

Paulus zet twee groepen naast elkaar. Aan de ene kant de Joden. Zij vragen om een teken dat de Messias is gekomen. Zij zoeken een teken, geen Messias.

Is er bij ons ruimte voor een God, die spreekt? Wij krijgen zelf God niet in de vingers. Hij laat zelf wel aan ons zien wie Hij is.

De tweede groep zijn de Grieken, de wetenschappers en filosofen. Zij beroepen zich op het verstand. Zij zien het verhaal van Jezus als dwaasheid.

De Joden zien in de kruisiging geen teken, de Grieken geen wijsheid

Maar Jezus Christus heft het verschil tussen Joden en Grieken op. Er komt een andere scheiding. Tussen gelovigen en niet gelovigen.

Het evangelie verenigt mensen. Joden en heidenen worden Christenen. Zo ook wij. Wij zijn een gemeente omdat we Jezus volgen. Vanuit het oogpunt van de wereld een verhaal van zwakte. Maar het is een verhaal van redding. God kiest Zijn weg van almacht dwars tegen ons denken en onze verwachtingen in. Waar wij een koning in grootsheid verwachten, zien we een man aan het kruis.

De gemeente overstijgt ook de grenzen, die de wereld optrekt. Zij staat open voor allerlei soorten mensen.

In Jezus Christus wordt duidelijk, dat God niet tegenover ons staat, maar dat Hij ons zoekt en ons wil redden. God geeft ons een uitnodiging om tot Jezus te gaan. Alleen in Hem vind je houvast. Vertel je omgeving over de vreugde en troost die je in Hem vindt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. D. Visser, Dicht bij God

Vandaag vieren we avondmaal. Is dat voor u een ritueel of een hoogtepunt, waarin Jezus nog dichter bij komt dan in het woord? De maaltijd is een teken van Jezus voor allen wie Zijn lieve naam belijden.

In het gelezen gedeelte komt naar voren, dat we ooit in de stad van God zullen zijn. Geen ellende, geen ziekte, geen oorlog meer.

Iedere zondag oefenen we een beetje voor die tijd. Je krijgt een kleine impressie van de grootheid. De engelen vieren feest. Zij kijken uit naar de grote dag dat Gods volk met zijn allen bij elkaar komt.

In het centrum staat God, die zegt: “Ik ben de rechtvaardige rechter.” De gemeente van Hebreeën had het niet makkelijk. Ze had last van lauwheid. Ook in de huidige tijd lijkt een kerkdienst soms meer een gezellig samenzijn dan een ontmoeting met God in ons midden. Maar vergeet niet,  dat God ons te Zijner tijd ter verantwoording roept en zegt: Waar was je nou?

Je geloof in Jezus moet wel uit de verf komen en als je eerlijk naar jezelf kijkt, kun je soms denken dat het nooit meer goed kan komen. Maar dan is daar Jezus, de middelaar. Hij heeft zichzelf voor ons gegeven. Hij brengt ons de Genade van God.

De maaltijd is bedoeld als een feest, als een voorbode van de vreugde in het Koninkrijk van God. Het gesprenkelde bloed in de tekst verwijst naar de Grote Verzoendag uit het Oude Testament. Als de Hogepriester het bloed had gesprenkeld en terugkwam mocht hij spreken van verzoening en vernieuwing. Maar dat was nog niks bij wat de Here Jezus schenkt. Hij maakt het voor altijd goed tussen God en de mensen. Hij geeft ons als het ware een bloedtransfusie. Ter vergelijking wordt het bloed van Abel genoemd, dat om wraak schreeuwt. Het bloed van Christus spreekt daarentegen niet van vergelding, maar van verzoening. Hij zorgt er gegarandeerd voor, dat de relatie tussen God en de Zijnen voor altijd hersteld wordt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. A. Huijgen, Het beste advies

De tekst van vandaag:   Johannes 2 : 1 – 12 en Handelingen 1 :  9 – 14

In de bruiloft te Kana laat Jezus voor het eerst zien wie Hij werkelijk is en wat Hij komt doen. Hij brengt de vreugde terug waar die was opgeraakt.

Maria wordt expliciet genoemd als gast op de bruiloft. Ze merkt, dat er iets niet goed gaat en vangt op, dat de wijn op raakt. Ze geeft een hint aan Jezus. Maar dan zegt Hij: “Mijn uur is nog niet gekomen (het is mijn tijd nog niet). Zij moet wachten. Zo ook met de kerk van vandaag. Onze kracht, onze energie, onze vreugde, onze tijd raakt op, maar we moeten wachten, hoe moeilijk dat ook is. In het avondmaal oefenen we ons daarin. Het is de maaltijd van de verwachting.

Maria geeft een advies aan de bedienden. “Luister naar Hem, ook al klinkt het wat vreemd. Zij laat hier zien wat de bedoeling is van de kerk in deze wereld. Het is aan ons om tegen elkaar en tegen de wereld zeggen: Luister nou alsjeblieft naar Jezus Christus. En soms is het een beetje vreemd is wat Hij zegt. Dat je denkt: dat kan niet, dat heeft geen zin. Toch kun je maar beter luisteren. Het vernieuwd je leven.

Wat zegt Jezus tegen ons? “Doe dit tot Mijn gedachtenis, dan zal Ik bij je zijn.” Wij vragen ons af wat moeten we doen met alle problemen in deze wereld. Het brood en de wijn tot Zijn gedachtenis eten en drinken. Het klinkt vreemd, maar toch. Daar moeten we het van hebben.

De laatste keer, dat we van Maria lezen, is ze biddend in afwachting van de Heilige Geest.

Als zij kan wachten, waarom zouden wij het dan niet kunnen? Toen konden ze het nog meten in liters wijn, maar als Hij terugkomt, is de vreugde onmetelijk. Doe wat Hij zegt , hoe raar het ook klinkt. Het is het beste advies dat je in je leven kunt krijgen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M.J. Hagg, Hoe ontmoeten we God?

De tekst van vandaag:  Nederlandse Geloofsbelijdenis  art. 2

In de vakantietijd leggen we het werk even neer en zoeken we ontspanning en rust in de natuur. De Nederlandse Geloofsbelijdenis spreekt er van dat je in de natuur God beter ervaart. Ze is geschreven in de 16e eeuw, een tijd van oorlog, omdat de koning van Spanje bang was, dat de Nederlanders zich wilden afscheiden van de Rooms Katholieke kerk.

De schrijver wilde zeggen: “Wij geloven in een zelfde God, maar we leggen het accent anders.”

De geloofsbelijdenis zegt iets over wie God is:

We kennen God in de eerste plaats door Zijn schepping en Zijn regering over de hele wereld.

We zien daarin Zijn onmetelijke kracht en Goddelijkheid.

Ten tweede kennen we God door Zijn Woord, de bijbel. Een schrijver herken je aan de schrijfstijl, zijn/haar handtekening. In de bijbel herkennen we de handtekening van God.

In de natuur zien we iets van Gods handtekening. Vergelijk het met een mooie design vaas. Door de vaas te bestuderen weet je nog niet hoe de maker was.

In de bijbel komt God tot mensen. Hij doet dat op verschillende manieren: in een droom, in de natuur, in gesprekken, in een groot licht zoals bij Paulus. De ontmoetingen verwarren je. Ze laten je niet met rust tot je rust gevonden hebt bij Hem.

Geloven lijkt in ons land achterhaald. De media leggen geen link tussen gebeurtenissen en God. Maar God geeft iedereen de tijd om Hem te leren kennen. Hij laat zich kennen in de persoon van Jezus. Het sterven en de opstanding van Jezus is een lastig verhaal. Het gaat over fouten maken en vergeven en zo zit onze samenleving niet in elkaar. Of zit er juist iets fout in hoe we omgaan met elkaar?

Jezus liet zich wegduwen tot aan het kruis. Omdat Hij van ons hield is Hij die weg van liefde, die ons vrijheid geeft, gegaan.

Geniet van uw vakantie. Wat ziet u om u heen? Ziet u God? Ziet u Jezus? Wordt je geraakt door Zijn liefde?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden, Wie is mijn naaste?

De tekst van vandaag:   Micha 6 : 6 – 8 en Lucas 10 : 25 -37

Wie is eigenlijk de naaste in dit verhaal? Het slachtoffer? Volgens de tekst is het juist degene, die medelijden heeft getoond. De Samaritaan zelf dus.

De wetgeleerde stelt de vraag om Jezus op de proef te stellen. Destijds werd niet iedereen als een naaste beschouwd. Je moest kiezen wie er wel of niet bij hoort. Veelal mensen uit eigen kring. Het beeld heerste, dat hoe dan ook buitenlanders (waaronder Samaritanen) niet je naaste konden zijn.

Jezus antwoordt met een verhaal. Hij gaat niet in debat. Op die manier wordt je een minimalist in de naastenliefde en doe je uiteindelijk helemaal niets meer voor een ander.

De reizigers in het verhaal staan voor een dilemma. Zij zijn de enige, die hulp kunnen verlenen, De priester en de Leviet zijn erg van de kerk en zij beschouwen een Samaritaan niet tot hun naasten. Bij de Samaritaan is dat anders. Hij verzorgt hem en zorgt voor onderdak en verzorging en veiligheid. Volgens Jezus ligt de kern van naastenliefde dan ook in medelijden, ontferming en compassie.

Je hebt geen naaste. Je bent een naaste.

De eerste en belangrijkste naaste is dus eigenlijk Jezus zelf. Zoek je heil bij Jezus. Je kunt niet verder zonder Hem. Dat hoeft ook niet. Hij wil ons alles geven wat nodig is. Bewijs iets van het medelijden dat je zelf van Jezus mocht ervaren aan de anderen, die bij jou op het pad worden gebracht.

Martin Luther King zei: Vraag je niet af wat er met jou gebeurt als je naastenliefde betoont. Vraag je liever af wat er gebeurt met de ander als je niet helpt. Denk vanuit het slachtoffer.

Naasten worden op onze weg geplaatst. Het levert misschien een hoop stress en gedoe en misschien zelfs gevaar op, maar als die naaste dan op je pad komt, dan is hij daar voor jou.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis, Onze Koning

De tekst van vandaag:   1 Koningen 10 : 1 – 13 en Mattheus 12 :42

Het is nogal druk aan het hof van Salomo. Iedereen wil wel eens weten hoe dat zit met zijn roem als koning van dat kleine landje. Zo ook de koningin van Scheba. Via via was het verhaal van de bijzondere rijkdom en wijsheid van Salomo ook tot haar doorgedrongen en zij wilde wel eens kennis maken met die koning, die zijn macht niet aan zichzelf toeschreef, maar aan de Heer.

Mensen komen in contact met het geloof en komen naar de kerk als zij van ons horen over de zegeningen van de Heer. Als ze het van ons niet horen, van wie dan wel?

De koningin houdt het na het bezoek niet bij het prijzen van Salomo zelf. Ze voegt er aan toe, dat zijn personeel bevoorrecht is om aan het hof te mogen werken.

Hoe het haar verder vergaat lezen we niet, behalve in Mattheus 12. Jezus zegt daar, dat ze nog een keer terug komt om samen met de gelovigen te getuigen tegen ongelovigen en huichelaars.

Jezus zegt tegen de omstanders: Zij was van het uiteinde van de aarde gekomen om naar Salomo te luitsteren. Ik ben meer dan Salomo en ik sta voor jullie en je doet er niets mee? En hoe zit het met ons? Christus komt naar ons toe vanuit de Hemel en zegt Ik ben Jezus en Ik neem zondaars aan. Als Hij hier is, laten we Hem dan loven en prijzen. Laten we Hem vragen om ons te vernieuwen en ons tot getuigen te maken.

We hebben een Koning, die meer is dan Salomo. De eeuwige liefde van God voor u, voor jouw en voor mij. Een Koning, die ons Zijn Heilige Geest geeft om wijsheid te ontvangen.

Als we dat gaan zien en beleven, als we deze God met Zijn genade gaan prijzen, als we dagelijks oog hebben voor onze voorrechten en God daarvoor danken, dan heeft de koningin van Scheba straks op de jongste dag misschien nog werk zat, maar niet aan ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Dhr. H.J. Takken, Vergeving

De tekst van vandaag:   Genesis 50 : 15 – 21 en Mattheus 6 : 12

De geschiedenis van Jozef is een boeiend verhaal.

Eerst door zijn broers in een put gegooid, later verkocht aan slavenhandelaren. Hij belandt in de gevangenis en komt dan op wonderlijke wijze terecht aan het hof van de Farao als onderkoning. Als zijn broers dan tijdens de hongersnood naar Egypte komen, laat hij zijn familie overkomen naar Egypte, dus het komt uiteindelijk allemaal weer goed.

Een van de diepere lagen van betekenis van dit verhaal is vergeving. In de gelezen tekst zijn de broers bang, dat Jozef toch nog wraak wil nemen. Ze verzinnen een list en laten aan Jozef een smeekbede sturen alsof die van hun vader afkomstig is. Jozef is zo blij met de hereniging, dat hij hun inderdaad vergeeft. De verstoorde verhouding wordt hersteld.

In het Nieuwe Testament komt dit terug. In Jezus is Gods vergevingsgezindheid ongekend rijk naar voren gekomen.

Op basis van Gods vergeving is er de oproep aan ons om elkaar te vergeven. Maar vergeving ontvangen is niet vrijblijvend. Het moet iets in ons losmaken. Er loopt een lijn van God, die vergeving schenkt aan ons, die wij weer aan anderen moeten doorgeven. “…zoals ook wij onze schuldenaren vergeven”.

Jezus vertelde veel gelijkenissen, die betrekking hadden op vergeving. Zelfs aan het kruis riep Hij nog: “Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen”.

Jozef vergaf zijn broers alles wat ze hem hadden misdaan. Jozef is daarmee een vooruitblik op Jezus. Zijn wij ook bereid om onze naasten te vergeven?

Naast zelf vergeven moeten we ook bereid zijn om, als daar aanleiding toe is, om vergeving te vragen, schuld te bekennen en oprecht sorry te zeggen. Wij vinden dat moeilijk, maar vergeving lucht op, geeft vrede en vreugde. Het leidt er toe, dat verstopte kanalen van communicatie weer open worden gemaakt.

Het is belangrijk om te bidden voor onze wereld en om vergeving te vragen en ook te schenken naar het voorbeeld van onze Heer en Heiland Jezus Christus.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J.C. Wessels, Een dringende oproep tot discipelschap

De tekst van vandaag:   Efeziërs 4 : 17 -24

We leven in een heftige tijd. Soms vraag je je af: Waar gaat dit naar toe? Als christenen mogen we weten dat er in en achter al dat onrecht en leed toch een God is die regeert. Zijn Koninkrijk van liefde en vrede komt. Dat is de kern van het evangelie.

Als kerk mogen we die hoop uitdragen aan de mensen om ons heen. Eén lichaam, één Geest, één hoop, één geloof, één doop, één God en Vader van allen.

Als je er bij wilt horen, moet je er ook wel naar handelen en uit leven. Het gaat om het leven met en het volgen van Jezus Christus, om discipelschap. Paulus noemt het discipelschap cruciaal, radicaal en totaal.

  • Cruciaal: Het is niet vrijblijvend. Op veel plekken in de wereld worden christenen vervolgd om hun geloof. Heeft onze vrijblijvendheid misschien niet geleid tot een gebrek aan discipelschap in de kerk?
  • Radicaal: Het leven met God is een radicale breuk met de weg zonder God. Je hebt de keuze om je hart voor Hem te openen of te sluiten. Het begin van een nieuw leven is een voortdurende strijd van opgeven, loslaten, vernieuwen en aantrekken.
  • Als die verandering er is, is die ook totaal. Het moet je denken en doen gaan bepalen. Een leven, getekend door rechtvaardigheid en waarachtigheid, zoals Jezus het in Zijn leven heeft laten zien. Hoe anders zou de wereld er uit zien als iedereen dat zou doen?

Hoe komen we zover? God kent ons en heeft juist dáárvoor Zijn Zoon naar deze wereld gestuurd.

Je mag iedere dag weer opnieuw beginnen door Jezus Christus. Hij helpt je om steeds weer op te staan en helpt je in het uitstralen van de hoop dat er een God is, die deze wereld lief heeft, die ons vernieuwt in ons denken, ons willen en ons doen. En het enige, dat wij moeten doen is ons daar niet voor afsluiten en bidden : Here, maak mij uwe wegen door uw woord en Geest bekend.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. B. Luiten, De groei van het Woord van God

De tekst van vandaag:   Handelingen 12 : 1 – 24

Dit verhaal hoort bij de apostelen en de verspreiding van het evangelie door de jaren heen. God is in staat om dit te doen. God bouwt aan Zijn kerk.

Herodes is van plan om Petrus te vermoorden. Maar dan stuurt God een engel, die Petrus op wonderlijke wijze bevrijdt. Het is een voorbeeld dat laat zien, dat voor God niets onmogelijk is.

Vervolgens staat in de tekst dat de bevolking afhankelijk is van Herodes voor de voedselvoorziening. Ze zien hem als een god. Hij weet dat en verschijnt vol bravoure in vol ornaat, maar hij wordt geveld door een engel en hij sterft.

Jezus zegt: Ik ben de weg de waarheid en het leven. De waarheid tegenover de leugen, maar ook tegenover de schijn. De twee situaties uit de tekst lopen uit op de slotzin van wat we hebben gelezen: “Het woord verspreidde zich en vond steeds meer gehoor”. In de vertaling van de NBV 1951 staat: ”Gods woord groeide en vermeerderde zich”. Vergelijk het met een plant die groeit uit zaad. Het leven zit in het zaad, niet in de bodem waar het in valt. Het zaad schiet wortel en groeit. Het heeft een ongekende kracht in zichzelf. Het Woord wordt niet verbreid, het verbreidt zichzelf omdat Jezus Christus zich in dat Woord gaf en geeft. Het bereikt mensen en voegt mensen toe aan de kerk.

Het woord wortelt in je, draagt je en geeft je diepe vreugde.

Het Woord groeit op twee manieren. In aantal en in intensiteit/diepgang. Mensen die er voor het eerst kennis mee maken, worden eerst geraakt, en vervolgens gebouwd.

Satan wil dit tegengaan door heel veel andere geluiden te produceren, die ons afleiden van het echte Woord. Door onkruid te zaaien tussen het zaad van het Woord van God.

Pak je rust in het leven om na te denken over het Woord van God. Het is de bron van ons leven. Lees je bijbel, bidt elke dag, dat je groeien mag.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Laten we dus zonder schroom de troon van Gods genade naderen, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.