Preek van de week, zondag 6 april

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Getsémane
De tekst van vandaag: Lucas 22 : 39 – 53

Bidden is iets intiems. Je geeft je bloot. Jij staat tegenover God.
Vanmorgen zijn wij getuige van een biddende Jezus. We mogen meekijken en meeluisteren. Het is
niet de eerste keer dat we lezen over Jezus, die aan het bidden is. Deze keer is het een heel
confronterend gebed. Het gebeurt op een mooie plek, een olijfberg buiten Jeruzalem. Een plek van
rust weg van het rumoer van het Pesachfeest in de stad.
Het zijn de laatste uren, dat Jezus samen is met de discipelen. Jezus gaat in gebed en roept de
discipelen ook op om in gebed te gaan. Bidden word ook wel “het aangezicht van God zoeken”
genoemd. Je gaat naar God toe. Jezus weet zich in een crisissituatie. Zijn dood is aanstaande en in
een crisis is bidden belangrijk.
Jezus vraagt zijn discipelen niet om voor Hem te bidden, maar voor zichzelf, “opdat zij niet in
verleiding komen.” Zij zijn Hem tot dan toe trouw blijven volgen. Maar nu in de crisis zegt Hij hun te
bidden, dat zij Hem ook in de toekomst blijven volgen en solidair blijven met elkaar.
Zelf bidt Hij dat Hij in deze crisis volhardt in Zijn missie. Dat Hij zich niet laat verleiden door de wil van
het volk, maar vasthoudt aan de wil van Zijn Vader.
De leerlingen vallen in slaap ondanks het verzoek van Jezus om te bidden voor hun behoud. Dat is
voor ons herkenbaar, dat we opgeven als het moeilijk wordt, ons bidden grenzen kent en wordt
verdrongen door vermoeidheid en afdwalende gedachten.
Na Pasen bidt Jezus voor ons. Dat wij niet toegeven aan gemakzucht, maar Hem blijven volgen en
bidden: Waar is Uw weg?
Jezus ga ons voor,
deze wereld door.
En u volgend op uw schreden,
gaan wij moedig met u mede.
Leidt ons aan uw hand
naar het Vaderland.
Valt de weg ons lang.
Zijn wij klein en bang.
Sterk ons Heer om zonder klagen
achter U ons kruis te dragen.
Waar Gij voor ons trad,
is het rechte pad.