Preek van de week, zondag 30 april
Voorganger: Ds. J.C. Wessels Paasontbijt met de Opgestane
De tekst van vandaag: Johannes 21 : 1 – 14
De discipelen maakten in de dagen rondom Pasen een heftige tijd door. De geweldige intocht in
Jeruzalem, goede vrijdag, de kruisiging, stille zaterdag vol ontreddering. En dan Pasen, een leeg graf;
Jezus is er niet meer.
De dagen daarna was alles anders. Drie jaar lang hadden ze intensief met Jezus opgetrokken, maar
hoe moest het nu verder? De groep was uit elkaar gevallen. Petrus en zijn vrienden gingen terug naar
Galilea, nog vol van de jaren met Jezus, maar leeg omdat ze niet wisten hoe het nu verder moest.
Zelfs het vissen lukt niet meer. Was Jezus er maar.
Misschien herken je dat. Als alles anders loopt dan je hoopt. Als je de ellende in de wereld ziet. Was
Jezus maar hier.
Jezus staat aan de oever en vraagt of ze iets gevangen hebben. “Nou nee, niks.” Ze herkennen Hem
niet. Hij moest zich zelf aan hen bekend maken.
Is dat ook niet ons probleem? Hij is er wel, maar we zien Hem niet? Wij doppen onze eigen boontjes
wel en pas als het moeilijk wordt, gaan we bidden.
Pas als het wonder zich herhaalt en het net boordevol vissen zit, zien ze dat het Jezus is. Hij nodigt
Zijn discipelen uit om mee te eten. Er is al vuur en vis. Het hangt niet van ons af. Hij nodigt ons uit en
heeft alles voor ons klaargemaakt. Maar Hij wil ons er ook bij betrekken. 153 was in die tijd het
aantal in die wereld bekende vissoorten. Het gaat over “Maak alle volken tot Mijn discipelen”.
Hij komt ook vandaag in ons midden en nodigt ons uit om met Hem te leven en vissers van mensen
te worden. In ons eigen huis, onze straat, onze woonplaats. We hoeven geen supergelovigen te zijn.
Petrus en Thomas waren dat ook niet. Het is gericht aan ieder, die met Jezus wil leven omdat Hij leeft
en bij ons is.
Dat is Pasen, Wat een feest.
Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.
