Voorganger: Ds. C. van Atten “Verlangen….”
De tekst van vandaag: Lucas 22 : 1 – 20

Verlangt u naar het avondmaal? Misschien zegt u: Ja, natuurlijk. Misschien weet u het antwoord niet.
Misschien bent u eigenlijk niet hierheen gekomen met verlangen. Het was nogal druk deze week in
ons leven in de wereld en werd u daardoor beheerst. Je kunt er ook tegenop zien. “Iedereen ziet mij
aan gaan, maar mijn geloofsleven is nou eenmaal niet altijd zo sterk. De vraag of wij verlangen naar
de ontmoeting met Christus is belangrijk, maar het belangrijkst is toch, dat Christus verlangt naar
ons. Dat geeft de doorslag. Dat is de kern van het evangelie.
In de tekst geeft Jezus aan hevig te verlangen naar het Pesachmaal, maar of dat voor de discipelen
ook geldt, is de vraag.
De Pesachviering, het feest van het ongedesemde brood. De verlossing, de bevrijding heeft haast.
Jezus verlangde ernaar omdat Hij Zijn komend lijden wil aankondigen. Hij pakt het brood spreekt de
dankzegging uit en breekt het brood en de beker. Dit is Mijn lichaam, dit is Mijn bloed. Het bloed van
het lam dat onze zonden op zich nam. Het draagt de schuld, hoe groot, hoe diep ook.
Wat er straks gaat gebeuren is niet de dood van een held, een krachtpatser of een loser, maar de
dood van een Heiland, die verlangt naar de mensen, naar de viering en de ontmoeting. Bevrijding,
verlossing, nog meer: verzoening. Kernwoord in de gemeente van Christus, in de schriften en aan de
tafel.
Jezus geeft aan, dat het Zijn verlangen is om ons te laten zien hoe diep Hij ons lief heeft, ondanks ons
dwalen of ons gebrek aan verlangen en ondanks onze zwakte.
“Ik heb je lief tot het bittere einde en daar voorbij. Ik geef daarvoor Mijn leven.” Het geheim daarvan
is niet in te schatten. Leef er in, leef ermee en ga er mee verder met het geheim van de vrede van
Christus. Vrede die alle verstand te boven gaat. De vrede van het koninkrijk van liefde, vrede, recht
en genade

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 maart
• Preek van de week, zondag 10 maart
• Preek van de week, zondag 3 maart
• Preek van de week, zondag 18 februari
• Preek van de week, zondag 11 februari

Voorganger: Ds. M. Oppenhuizen Dienen- zo gewoon, zo bijzonder
De tekst van vandaag: Marcus 10 : 35 – 45

Jezus diende heel zijn leven. Als je erover nadenkt, komt dienen heel veel voor in deze wereld. De
koffie na de dienst is een aaneenschakeling van dienen: Iemand verbouwd koffie, iemand plukt de
bonen, iemand brand de bonen, iemand maalt de bonen, iemand verpakt de koffie, iemand vervoert
de koffie, in de winkel worden de pakken in vakken gelegd, iemand zet de koffie. Er is een apparaat
voor nodig, en water en stroom en dat komt allemaal tot stand door mensen die er aan bijdragen.
We hebben anderen nodig.
Als we Jezus volgen, hebben we nog meer mogelijkheden om te dienen.
Jezus diende de mensen door hen te wijzen op het koninkrijk van God. Ouders dienen hun kinderen
door hen op te voeden in het christelijk geloof. Als je iets doet in de kerk dien je de gemeente.
Jezus diende ook door Zijn gedrag en door op een betrouwbare manier met mensen om te gaan.
Christenen zouden ook te herkennen moeten zijn aan hun gedrag door naast dienend ook oprecht en
betrouwbaar te zijn.
Jezus zette Zijn gaven in zoals genezing, kennis, wijsheid, profetie, barmhartigheid, bevrijding.
Wanneer wij onze gaven inzetten voor de ander zijn we aan het dienen.
Jezus vergaf en verdroeg de mensen om Hem heen en had geduld. Jezus helpt om te dienen. Daarin
hebben we Hem nodig.
Toch hebben wij een onbedwingbare neiging om te heersen, alles onder controle te hebben. Dat
komt deels voort uit angst voor wat wij denken dat mensen denken of voor het oordeel van God.
Het valt niet mee om als Jezus onder de mensen te zijn. Daarom helpt Hij. Hij gaf Zijn leven om ons
vrij te maken van angst en ons te verbinden aan Zijn Vader.
We kunnen ook slachtoffer zijn van overheersing en manipulatie. Laten we het kind in ons aandacht
geven, het troosten en bemoedigen en niet heersen. Dan komt er ruimte en vrijheid om de ander te
dienen vanuit liefde.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 10 maart
• Preek van de week, zondag 3 maart
• Preek van de week, zondag 18 februari
• Preek van de week, zondag 11 februari
• Preek van de week, zondag 4 februari

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk Me(d)elijden
De tekst van vandaag: Marcus 14 : 26 – 42

In de tekst vraagt Jezus om mee lijden, geen medelijden. Medelijden is meer iets voor toeschouwers.
Hij vraagt het aan hen, die het dichtst bij Hem staan. Als je mee lijdt is er geen afstand, ben je
persoonlijk betrokken. Jezus lijdt. Hij is tot stervens toe bedroefd. Hij was ontsteld, uit het lood
geslagen. Soms is angst zo groot, dat we willen sterven als verlossing. Jezus laat zich hier kennen als
mens. Zijn onrust en angst zijn herkenbaar. Jezus bidt: “Laat dit uur, deze beker aan Mij voorbij gaan,
maar laat gebeuren wat U wilt.” Het is een blijk van intense en echte worsteling. Hij loopt heen en
weer vanwege de angst voor de verlatenheid.
Is Zijn angst onze angst? De angst dat God ons verlaat? Als je geen hulp ervaart, kun je je van God
verlaten voelen. Een bemoedigend gezegde is: Als vooruit kijken je bang maakt en achterom kijken
pijn doet, kijk dan omhoog en God zal je helpen.
God laat ons niet los, maar toch laat Hij het hier gebeuren. Dat is de diepste verlatenheid.
Het leven, dat we leiden zit vol met onvrede en angst. Het is de vloek over ons bestaan. Jezus moet
de vloek, het oordeel van God dragen. Hij vraagt om mee lijden aan Zijn vrienden, maar zij kunnen
het niet. Zij vallen in slaap. De worsteling van Jezus gaat ons verstand te boven. Petrus, de rots
waarop de gemeente van de Heer gebouwd zou worden, wil wel, maar het blijkt overmoedigheid.
Jezus ontvangt noch mee lijden noch medelijden. Het is de verlegenheid van onze eigen onmacht.
Ons mee lijden is erkennen, dat we het niet kunnen. Erkenning met ons hoofd, maar ook aanvaarding
daarvan met ons hart. We kunnen wel meeleven en eerbied tonen voor de weg die Jezus Christus is
gegaan. Meeleven op deze lijdensweg van Jezus Christus wordt gevraagd om dan echt dat
overwinningslied te kunnen zingen: Met Hem gestorven en met Hem opgestaan tot een nieuw leven,
dat Zijn naam draagt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 3 maart
• Preek van de week, zondag 18 februari
• Preek van de week, zondag 11 februari
• Preek van de week, zondag 4 februari
• Preek van de week, zondag 28 januari

Voorganger: Ds. J.C. Wessels Vriendelijkheid kost niets, maar maakt een wereld van verschil
De tekst van vandaag: Filippenzen 3 : 17 – 4 : 9

Vriendelijkheid kost niets. Paulus pakt het op als een van de kenmerken van volgelingen van Jezus
Christus. Hij schrijft het aan een gemeente die hij kent en waarmee hij veel heeft meegemaakt. Een
brief waarin hij de gemeente een hart onder de riem steekt. Er zijn in die gemeente zorgen en
problemen. Toch zegt hij: Laat iedereen je kennen als vriendelijke mensen, open, tolerant,
welwillend. Het gaat om een positieve levenshouding van de mensen die geloven.
Jezus zei: Jullie zullen mijn getuigen zijn. Is het aan ons te zien dat we geloven dat Jezus Christus onze
redder is? Paulus zit op het moment van schrijven in de gevangenis. Hij schrijft niet iets van “Hoofd
omhoog, het hart naar boven hier beneden is het niet” of “Na regen komt zonneschijn” of zo. Nee,
“De Heer is nabij”. Dat is voor hem het belangrijkst.
Denk ook aan Mozes, die naar de Farao moest en dat helemaal niet zag zitten. God zei: Ik ga met je
mee.
God is op weg met Zijn rijk van vrede en gerechtigheid en daar kunnen wij iets van laten zien door
vriendelijk te zijn. Dat vereist een praktische levenshouding vervuld van vreugde. Paulus zegt: Wees
over niets bezorgd, maar we maken ons vandaag de dag zorgen over vrede, gerechtigheid,
gezondheid of hoe we de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Vraag God wat je nodig hebt zegt
Paulus, Hij is bij je. Doe daarnaast de goede dingen. Kom op voor zwakkeren en eenzamen en de God
van vrede zal met u zijn.
Leg je zorgen bij God neer. Dat maakt vrij om te leven en vrij te zijn en te doen wat goed is voor de
mensen om je heen.
Dat is een missionaire levenshouding. Positief, principieel en praktisch. Vriendelijkheid is één van de
aspecten van de Vrucht van de Geest.
Geest van hierboven, Leer ons geloven, hopen, liefhebben door uw kracht.
Dat gaan mensen zien hier en in de straat waar u woont.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 18 februari
• Preek van de week, zondag 11 februari
• Preek van de week, zondag 4 februari
• Preek van de week, zondag 28 januari
• Preek van de week, zondag 21 januari

Voorganger: Ds. A. van de Bovekamp Kom over de brug
De tekst van vandaag: Psalm 93

Lopen over een touwbrug boven de golven van de zee is best spannend. Kinderen doen het veelal
met plezier, ouderen vaak met enige angst.
In psalm 93 gaat het over de machtige zee en de hoge golven. Maar er staat ook, dat God machtiger
is dan de golven.
Zo’n brug schommelt en wiebelt als je er overheen loopt. Het is als in psalm 93. Het leven is niet
zeker en soms turbulent en kwetsbaar, maar God is er voor de bescherming.
Kijk naar de wereld om ons heen. Er is oorlog, veel ongelijkheid, het klimaat verkeert in crisis. Ons
leven lijkt op het lopen over een touwbrug.
Kijk eens naar je eigen leven. Vol idealen begin je, maar het gaat niet altijd zoals je wilt. Er gebeuren
nare dingen. Er komt zoveel op je af via de sociale media, dat je het niet meer bij kunt houden. Soms
vliegt dan de angst door je heen. Je kunt je onzeker en zelfs buitengesloten voelen (the fear of
missing out/de angst om iets belangrijks te missen).
Hoe gaat het in de kerk? Ook daar is het onrustig. Je vraagt je af. Wat moet ik daar? Ik heb zoveel
vragen over God en wie geeft mij daar antwoord op?
Ouders, laat aan je kinderen zien wie God voor jou is. Geef toe, dat je het soms ook spannend vindt.
Psalm 93 zegt: Ook al sta je op een instabiele touwbrug, God staat er boven. Dat ervaar je niet elke
dag, maar toch zegt God: Kom maar over de brug. De brug is wiebelig, maar God is de rots, waar de
brug aan vast zit. De kracht van de brug wordt niet bepaald, door wij, die er op staan, maar door de
rots waar hij aan vast zit.
Het leven is een wiebelende touwbrug. Geloven is dat deze brug vast zit aan God. Hij is het houvast
in je leven. Hij zegt: Kom over de brug, kom in beweging. Durf het, doe het.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 11 februari
• Preek van de week, zondag 4 februari
• Preek van de week, zondag 28 januari
• Preek van de week, zondag 21 januari
• Preek van de week, zondag 14 januari

Voorganger: Ds. B Loonstra Niemand begint in een leeg huis
De tekst van vandaag: Lucas 7 : 1 – 17

Je leven begint doorgaans niet in een leeg huis. Baby’s worden bij de geboorte in liefde gekleed en
gevoed. Je kunt in de loop van je leven wel achterblijven in een leeg huis.
De vrouw uit Naïn leek terug te keren in een leeg huis zonder man en zonder zoon.
Bij de centurio dreigde een lege plaats na het overlijden van zijn slaaf.
Niemand begint in eenzaamheid in een leeg huis. Het klinkt zo gewoon, maar het heeft iets
weldadigs. Het gaat hier over het gevulde huis. De slaaf is gelukkig met een heer die met hem is
begaan. De dode zoon heeft een moeder die over hem rouwt. Ze waren bemind.
Deze centurio voelt zich maatschappelijk betrokken. Daar kunnen we ons aan spiegelen, ons laten
leiden door de liefde, en die niet naar binnen keren, maar naar buiten in ontmoetingen met anderen.
Liefde vloeit over, geeft geluk aan een ander en is nooit jaloers.
De centurio vindt zich niet waard om Jezus te ontmoeten. Hij voelt haarfijn aan hoe de Joodse
verhoudingen liggen. Hijzelf is heiden en daardoor onrein. Desondanks wilde Jezus wel bij hem
binnenkomen. Jezus waardeert zijn bescheiden houding.
Iedereen staat bij God in de schuld. Sommigen zijn bang om een al te negatief zelfbeeld te krijgen als
ze zich bewust zijn van hun schuld maar hier treed een ander effect op. Je raakt vol verwondering dat
Jezus tijd en aandacht voor je heeft.
De centurio vertrouwde op het gezag van Jezus. Hoe is het gesteld met ons grenzeloze vertrouwen?
Of zou Jezus zeggen: Zelfs in de kerk heb Ik zo’n groot geloof niet gezien?
De centurio gaat ons voor. Het is een aansporing. Het geloof is van essentiële betekenis naast liefde,
bescheidenheid en verwondering.
God neemt ons bij de hand. Niemand begint in een leeg huis. Ook Jezus niet. Hij eindigde wel in de
leegte om ons die te besparen. Hij wil komen in je huis.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 4 februari
• Preek van de week, zondag 28 januari
• Preek van de week, zondag 21 januari
• Preek van de week, zondag 14 januari
• Preek van de week, zondag 7 januari