Voorganger: Ds. D. Quant, Vaderdag op een Moederdag
De tekst van vandaag: Psalm 103
Het zal een bijzondere dag voor de doopouders zijn. Voor de eerste keer moederdag en dan op deze bijzondere dag ook je kindje laten dopen. Maar ik laat vandaag op deze moederdag de Vader spreken. In Psalm 103 gaat het tenslotte over een vader. David kijkt terug op een leven vol ervaringen. Hij heeft ervaren, dat een mens het leven niet cadeau krijgt. Er zijn momenten/periodes, dat je mag genieten, maar ook periodes waarin je moet doorbijten. We hebben allemaal wel eens een scheve schaats gereden of we zijn wel eens ziek geweest. Maar ook dan is God daar. God redt, dat geloven wij. Dwars door alles in ons leven trekt God Zijn spoor. Hij wil bij je zijn en je troosten. God ontfermt over zijn kinderen. Vandaar die vaderdag in het thema. Het woord ontfermen komt veel voor in de bijbel. Maar ontfermen kunnen alleen moeders. Het is de moeder, die het kind draagt, en haar kind in de buik tijdens de zwangerschap beschermt met haar hand op de buik. Zij ontfermt zich over haar kind met moederliefde. Die band met een kind kennen vaders niet.
God buigt zich als een vader met moederliefde over Zijn kinderen.
David moet zijn zoon loslaten. Een moeder kan haar kind nooit loslaten, een kind, dat ze draagt. Dat is onvoorstelbaar. Zo is God ook. Maar Hij liet als Vader wel Zijn Zoon los. Hij liet de ontferming voor Zijn Zoon varen. Hij deed dat om Zijn moederliefde te redden. Om ervoor te zorgen, dat ieder die bij Hem komt en op Hem vertrouwt, nooit zal zeggen: “God heeft mij vergeten”.
Here God, ik vertrouw me aan U toe. U bent het waard, ik vertrouw erop. U zult als een moeder voor mij zorgen. Door nood en dood, zelfs door het graf. In goede en in kwade dagen. Aan de doopouders de roeping om je kindje niet alleen zo te ontvangen, maat het ook zo te begeleiden. God zegene jullie en ons daarin.
Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.
