Voorganger: Ds. A. Hakvoort (her)stel je voor….
Tekst van vandaag: Leviticus 25 : 1 – 23
Het thema van de Micha zondag is: Herstel.
Stel dat we Leviticus 25 eens zouden volgen. Eén dag in de week niet werken kunnen wij ons
voorstellen, maar, dat je ieder 7 e jaar niet zou werken? En stel, dat we ieder 50 e jaar een reset zouden
hebben. Je hebt geleerd van je fouten en kunt opnieuw beginnen.
Het volk Israël was uitgekozen als een soort proeftuin, het land van belofte. God geeft regels om in
dat land te leven en Hij weet hoe lastig wij het vinden om ons aan regels te houden. Hij vraagt ons als
het ware om een offer.
Het land werkt voor ons. Het laat ons voedsel groeien, maar in het sabbatsjaar krijgt de aarde rust.
Onvoorstelbaar in onze 24 uurs economie en intensieve veehouderij. Wij zijn als mensen onderdeel
geworden van een bedrijf. Uitputting van de aarde (overstromingen, droogte) maar ook van de
mensen (burn-outs) zijn het gevolg.
Iedere 50 jaar is een jubeljaar. Dan worden alle schulden kwijtgescholden, slaven worden weer vrije
mensen. We gaan terug naar hoe het ooit begonnen was. Het voorkomt een te grote kloof tussen
arm en rijk. Met het sabbatsjaar en jubeljaar gaat het de Here om zorg voor de aarde en zorg voor
elkaar.
Een jaar niet werken betekent niet, dat je niets doet. Het is een jaar van toewijding aan de Heer. Het
dient om je te laten beseffen dat we afhankelijk zijn van God.
De instelling van het sabbatsjaar en het jubeljaar is waarschijnlijk nooit realiteit geworden. Het is te
veel gevraagd en te mooi om waar te zijn, maar toch als een visioen om naar uit te kijken wordt de
hoop op een nieuwe aarde levend gehouden. Jezus, sprak ook van een genadejaar, een jubeljaar van
de Here. En zegt Hij: “Die woorden van hoop worden op dit moment vervuld.”
Stel je eens voor, dat we Jezus zouden volgen in Zijn vertrouwen op en in Zijn gehoorzaamheid aan
de Heer.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 12 oktober
• Preek van de week, zondag 7 september
• Preek van de week, zondag 31 augustus
• Preek van de week, zondag 24 augustus
• Preek van de week, zondag 17 augustus

Voorganger: Ds. M.W. Vrijhof Het evangelie van de rechtsspraak
Tekst van vandaag: Johannes 15 : 26 – Johannes 16 : 16
Het evangelie van Johannes wordt ook wel het evangelie van de rechtsspraak genoemd.
Het Griekse woord Paracleet komt er in voor. Het wordt vertaald als “pleitbezorger”.
De kernvraag van het Johannesevangelie is of Jezus werkelijk de redder van de wereld is. Jezus
vertelt over Zijn heengaan. “Het is goed voor jullie, dat Ik ga, want als ik niet ga, zal de pleitbezorger
niet bij jullie komen.” En Jezus zegt: “Wanneer Hij komt, zal Hij de wereld in het ongelijk stellen, door
duidelijk te maken wat zonde, gerechtigheid en oordeel is.
De Heilige Geest komt inspecteren en als er iets niet in de haak is, wordt je ontmaskerd. Om dat
woord draait het. Hij zal de wereld bij de volgelingen van Jezus in het ongelijk stellen. Hij zal ze laten
zien dat we in een van God vervreemde wereld leven met machthebbers, die zich in het kwaad
hebben verward. Hij wil ons niet alleen helpen om Jezus te volgen en Hem te dienen, maar Hij wil ons
ook helpen om het tegenverhaal van de wereld te ontdekken.
De Geest wil ons helpen om het masker van de wereld, onze cultuur op te tillen. Wat biedt de wereld
met al zijn glamour en glitter en sociale media aan diepe vervulling van ons bestaan, aan vrede in ons
hart, aan vergeving van onze schuld of aan bemoedigende hoop?
De wereld is ondanks veel goeds ook een strijdtoneel. Er is zoveel gebrokenheid, eenzaamheid,
leegte en wanhoop. De pleitbezorger zal de wereld in het ongelijk stellen door duidelijk te maken wat
zonde, gerechtigheid en oordeel is. De Geest wil ons leren ontdekken wat de realiteit is achter het
masker van onze cultuur. Hoe onmachtig dat leven is vanuit de mens zelf. Wil je hoopvol leven, dan
leert de Heilige Geest je om niet op de wereld, maar op Jezus te vertrouwen. Bij Hem is geen
dodenmasker. Hij zal je leven zinvol maken. Hij wijst ons de weg naar de volle waarheid.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 3 augustus
• Preek van de week, zondag 6 juli
• Preek van de week, zondag 29 juni
• Preek van de week, zondag 11 mei
• Preek van de week, zondag 4 mei

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Hoe we vruchtbaar zijn
Tekst van vandaag: Johannes 15 : 1 – 12
Twee jaar lang was het thema van onze diensten Vrucht van de Geest. Wat is nu de oogst daarvan? Is
de gemeente gegroeid in liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof,
zachtmoedigheid en zelfbeheersing?
Bij vrucht hoort groei en je moet van vruchten genieten. God heeft als wijngaardenier in Zijn Zoon de
wijnstok geplant en is bezig geweest met zaaien, verzorgen en snoeien. Hij zou moeten kunnen
genieten van de Vrucht van de Geest.
God verzorgt Zijn wijngaard voor een maximale opbrengst, maar desondanks kan dat werk soms
tevergeefs zijn. Heeft Zijn Woord vruchtbare aarde gevonden of moest Hij ploeteren op rotsen?
In het gelezen tekstgedeelte staat dat de oogst moet zijn: In Jezus blijven.
Israël heeft in de periode van het OT niet altijd de goede vruchten laten zien. Nu is Jezus gekomen,
die zegt: Om vrucht te dragen moet je in mij blijven. Dat zou dus een resultaat moeten zijn van onze
activiteiten in het kader van het thema.
De Geest zorgt er voor, dat de bijbel toegankelijk is in onze eigen taal, om er uit en er mee te leven.
Jezus zegt: “Mijn gebod is, dat jullie elkaar liefhebben.” We moeten in Jezus blijven en dat is: elkaar
liefhebben. Dat moeten we als christenen, en ook als gemeente laten zien. Dat levert liefdevolle
vredelievende mensen op, die vertrouwen uitstralen en geduldig zijn.
Vertonen wij dat beeld? Als je als groep mensen zo bent, willen anderen daar bij horen. Vruchtbaar
zijn houdt ook in, dat je anderen er bij haalt.
Let wel: Vruchten groeien niet door eigen inspanning. Het gaat ongemerkt. Zo ook de Vrucht van de
Geest. God, de wijngaardenier zorgt voor groei. Voor ons is er alleen het In Jezus blijven, zodat Hij
ook in ons blijft. Om dat te doen is gebed nodig, contact houden en verbonden blijven met Hem. Aan
God vragen: Wijs ons de weg. Dan heeft God eer van Zijn werk en geniet Hij van de vruchten.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 11 mei
• Preek van de week, zondag 4 mei
• Preek van de week, zondag 27 april
• Preek van de week, zondag 20 april
• Preek van de week, zondag 13 april

Voorganger: Ds. H.J.Th. Velema Popelend verlangen
De tekst van vandaag: 1 Petrus 1 : 1 – 13

Als volgende week het avondmaal gereed staat, heeft dat een aspect van een maaltijd waarbij de
Heer de gastheer is. De Heer wil ons ook voeden met Christus zelf en de verzoening, die Hij tot stand
heeft gebracht. En het is de herinnering aan het bruiloftsmaal van het Lam.
In de gelezen tekst is hopen het hoofdwerkwoord. Popelend verlangen zoals een kind uitkijkt naar
zijn verjaardag. Dit verlangen wortelt zich in het verkondigde heil, richt zich op de komende genade
en kenmerkt zich door uiterste concentratie.
Petrus zegt: “Laat uw geest daarom voortdurend paraat zijn.” De mensen aan wie de apostel schrijft,
waren bekend met Gods ontferming over zondaren en Gods genade. Wellicht was de hoop wat weg
geëbd. Dat kan ook bij ons door alle prikkels die we dagelijks uit onze omgeving ervaren. Dan is het
Avondmaal een gelegenheid bij uitstek waarbij God het ons weer laat zien en onze hoop weer op
spanning brengt.
De kerk kijkt uit naar de Genade, die we zullen ontvangen wanneer Jezus Christus wederkomt.
Wij moeten daar popelend van verlangen naar uitzien. Dan komt ook de Genade, die God ons
schenkt in de verzoening, aan het licht.
Die vergeving en verzoening krijgen wij weliswaar ook al hier en nu omdat Hij ervoor heeft betaald
met Zijn bloed, maar het is nu nog ten dele. Er is nog twijfel en aanvechting.
Zoals een topsporter alles aan de kant zet en energie haalt uit die ene overwinning, zo haalt een
christen de energie om te leven in de hoop uit de Genade die we ontvangen zullen wanneer Jezus
Christus zich zal openbaren. In het avondmaal mogen we hiervan proeven.
De uiterste concentratie wordt door Petrus heel concreet gemaakt: “Laat uw Geest voortdurend
paraat zijn en wees waakzaam.” Onze gedachten en gevoelens zijn vaak een hindernis, waardoor we
doorgaans weinig waakzaam en paraat zijn.
Toch nodigt de Heer ons uit aan Zijn tafel om ons te stimuleren en het verlangen aan te wakkeren.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december
• Preek van de week, zondag 17 november

Voorganger: Ds. J.G. Schenau Jona, profeet van Gods bewogenheid.

De tekst van vandaag: Jona 1 : 1 – 6, Jona 2 : 1 – 3, Jona 2 : 11 – 3 : 4, Jona 4 : 1 – 5 en Jona 4 : 9 – 11

Jona is een wat vreemde eend in de bijt. Het gaat niet over wat hij zegt, maar wat hij doet. De Heer
gaf hem opdracht om naar Ninevé te gaan, de door en door verdorven hoofdstad van het toenmalige
Assyrische rijk. God blijft aandringen op bekering zelfs al zoeken mensen hem niet. Hij wil niet dat ze
in Zijn oordeel verloren gaan. Jona wilde als dorpsdominee niet naar die stad en gaat de andere kant
op, naar Spanje. Hij neemt als het ware ontslag uit de dienst als profeet.
De Ninevieten doen alles wat God verboden heeft, maar Jona doet niet wat God geboden heeft. Wat
is erger? Jona wordt toch gered en kan zingen van genade. Als je meezingt, kan het niet anders of iets
van je roeping, je missie gaat binnen in je leven. God wil je inschakelen bij het verder brengen van
Zijn evangelie.
Uiteindelijk gaat Jona toch naar Ninevé en zijn prediking is niet mals. Nog 40 dagen en de stad zal
worden omgekeerd.
Als Jona zijn werk heeft gedaan, gaat hij buiten de stad zitten wachten op de ondergang van de stad.
Maar de Assyriërs zijn begonnen zich te bekeren en God is er tevreden mee. Hij besluit de stad niet
te vernietigen. Jona vindt dat niet eerlijk. Hij wordt boos. Hij verwijt God Zijn goedheid.
Stel dat Hitler of Poetin zich vlak voor zijn dood bekeert of Riduan Taghi? Gunnen wij hun de
bewogenheid van God?
Een stad gered met 120.000 mensen en al die dieren. Er staat niet meer of Jona’s ogen zijn
opengegaan voor Gods geduld en barmhartigheid.
Het boek dreigt te eindigen in een anticlimax, maar als het verhaal voortleeft in ons en wij onze
omgeving vertellen of in onze houding tonen, dat God ons een plek geeft, zullen andere mensen
misschien zeggen: Wie weet zal God ook ons genadig zijn.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober
• Preek van de week, zondag 6 oktober
• Preek van de week, zondag 29 september
• Preek van de week, zondag 22 september

Voorganger: Br Walid Al Asa’d Het geloof ziet wat het oog niet ziet
De tekst van vandaag: 2 Koningen 6 : 8 – 17

Als gelovigen mogen we weten dat Jezus met de Heilige Geest in ons aanwezig is. Stel dat je wakker
wordt en je ziet, dat je hele huis omsingeld is door mensen met kwade bedoelingen. Dan is de schrik
enorm. Zo ook bij Gehazi, maar Eliza laat hem zien hoe groot de macht van God is. Hij bidt niet, dat
God het vijandige leger verslaat, maar hij bidt, om het werk van de Heilige Geest te laten zien.
Drie aandachtspunten hierin:

1. Waarom?
   De knecht zag niet wat Eliza zag. Wij zien vaak ook alleen ellende en dreiging. Toch beschermt God
   met Zijn hemelse leger. Hij is er al voordat je het weet. Het leger was er wel, maar Gehazi zag het
   niet. Zo’n voorbeeld zien we ook bij de Emmaüsgangers. Zij lopen een tijd met Jezus op, maar
   herkennen Hem niet totdat Hij hun ogen opende. Jezus is voortdurend aanwezig, maar we hebben
   geloof nodig om Hem te kunnen zien.
2. Wat hebben we nodig om onze ogen te openen voor Gods werk?
   De leerlingen van Jezus hebben veel van Jezus daden gezien, maar konden niet geloven, dat Hij
   moest sterven, totdat ze vervuld werden met de Heilige Geest. Wij zien geen hemelse legers, maar
   dat je het niet ziet betekent niet, dat het niet bestaat. We moeten in Jezus geloven om te zien wat
   God doet en betekent in ons leven.
3. Wat kunnen we hiervan mee naar huis nemen?
   We hebben geloof en de Heilige Geest nodig. De Heer is met ons met Zijn hemelse leger. Dat leger is
   sterker dan wat er ook maar in de wereld gebeurt.
   Wij moeten wel een oprecht verlangen hebben om te veranderen. Eliza bad: “Open zijn ogen zodat
   hij ziet.” Dat moet ook ons gebed zijn zodat we Jezus zien. Geloof is vasthouden aan dingen, die we
   niet met onze zintuigen zien, maar wel echt en nooit minder reëel zijn.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 oktober
• Preek van de week, zondag 29 september
• Preek van de week, zondag 22 september
• Preek van de week, zondag 15 september
• Preek van de week, zondag 8 september

Voorganger: Ds. M. Oppenhuizen Stil standing
De tekst van vandaag: Mattheüs 18 : 1 – 4
Veel mensen ervaren stress in het leven. In de bijbel was dat ook al zo. De leerlingen van Jezus
ervaren ook stress. Vandaag wil ik hierover vertellen aan de hand van een verhaal dat ik vertel dit
verhaal als de vrouw van Petrus.
Zij vertelt, dat haar man veel last heeft van stress. Hij volgt Jezus en vertelt enthousiast en opgewekt
van mooie dingen als genezingen en wonderen als hij thuis komt.
Wat hij het mooiste vindt is, als Jezus vertelt over Zijn Vader en over het Koninkrijk, dan zie je dat
Jezus dat ook echt kent. Dus Petrus kwam altijd opgewekt thuis. Tot op een keer, toen hij thuis kwam
met een betrokken gezicht. Hij vertelde, dat ze het er met de discipelen over hadden gehad wie nou
eigenlijk de belangrijkste is. Iedereen wist wel iets te vertellen waarom hij de belangrijkste is, maar
toen ze het aan Jezus vroegen, haalde Hij er een kind bij en zei: “Kijk, deze is de belangrijkste en je
moet net zo worden als hem.” Nou mensen, Petrus was er chagrijnig van. Kinderen weten nog niets
en moeten nog van alles leren. Je kunt toch niet bedenken, dat ik weer moet worden als een kind?
Toen heb ik het hem uitgelegd. Je kunt wel denken dat je heel wat bent, maar als je het goed
beschouwd komt dat allemaal niet door jouzelf, maar is het je door Jezus gegeven. Je bent niet meer
dan een kind. Het enige wat echt telt is de Genade, die je van God krijgt. Als je niets hebt, zegt God,
dan kan ik je een heleboel genade geven.
Jezus was de Zoon van God, een kind van God, zoals ook wij. Genade krijg je van God in overvloed en
niemand kan je dat afpakken.
Herkent je dit? Dat je in alle drukte en alle stress mag weten: God houdt van mij. En je hoeft je
daarvoor met niemand te vergelijken. Voor God zijn we allemaal gelijk: Kinderen van God door Jezus.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 22 september
• Preek van de week, zondag 15 september
• Preek van de week, zondag 8 september
• Preek van de week, zondag 25 augustus
• Preek van de week, zondag 18 augustus

Voorganger: Ds. J. Jonkman Mozes sterft bij God en God begraaft Zijn kind.
De tekst van vandaag: Deuteronomium 34 : 1 – 12

God zelf begraaft een mens. Dat is uniek. Mozes stierf als het ware in de armen van God. Hij was
iemand, die de Here van “aangezicht tot aangezicht” kende. Zo iemand als Mozes is er niet meer
geweest met uitzondering van de Here Jezus Christus.
Mozes heeft als dienaar van de Heer niet altijd een makkelijk leven gehad. Zijn leven kan worden
opgedeeld in 3 periodes van 40 jaar. De eerste 40 jaar een voorbereiding aan het hof van de Farao.
Hij heeft desondanks zijn geloof niet afgezworen. Dan moet hij 40 jaar vluchten en werd hij
schaapherder. Daarna de roeping van God om het volk uit Egypte te leiden. Mozes de herder. Hij
deed het terwijl hij er zelf geen vertrouwen in had.
Herkent u hier iets van? Heeft u Gods leiding al eens ervaren in uw leven?
Mozes mocht het beloofde land niet binnengaan omdat hij één keer tegen Gods wil inging. Mozes
beklom de Nebo op bevel van de Heer, vol vertrouwen en kreeg wel uitzicht op het beloofde land.
Wij moeten leren vertrouwen op de belofte van God. Het beloofde land blijft open, ondanks alles,
door het geloof alleen.
God haalt Mozes thuis. Zijn taak zit er op. Die tijd komt voor iedereen. Daarom moeten we onze taak
nu ook serieus nemen. Hoe Mozes begraven is weet niemand. Zijn graf is nooit gevonden. Het mocht
geen bedevaartplaats worden.
Ook Jezus is door Zijn Vader begraven. Op die plek was het lege graf. Hij stond op aan de andere kant
van de dood in het eeuwige leven.
In Hem vindt u alles wat u nodig hebt in uw leven. Het heeft alle betekenis voor onze verlossing. Als
Hij wederkomt, ligt er een eeuwige toekomst bij God en alle heiligen voor hen die geloven.
Dient de Heer met blijdschap, dan kun je in vrede heengaan zoals Simeon al zong in zijn lofzang.
Vertrouw op uw Heiland en u zult niet verkeerd uitkomen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 21 januari
• Preek van de week, zondag 14 januari
• Preek van de week, zondag 7 januari
• Preek van de week, zondag 31 december
• Preek van de week, 1e Kerstdag

Voorganger: Ds. L.C Buijs Koningin eert de Heer
De tekst van vandaag: 1 Koningen 10 : 1 – 13

Mensen denken, dat het in dit verhaal om de eer van Salomo gaat, dat het een legende is. Maar
archeologische opgravingen nabij Saäna in Jemen tonen aan, dat er in dat gebied tussen 2300 en 940
voor Christus een hoog ontwikkelde cultuur was. Koningen en koninginnen gingen op missie naar het
buitenland. Deze koningin ging naar Salomo. Zij ging met vragen en raadsels, maar waarschijnlijk was
er ook wel een zakelijk belang gemoeid met dit bezoek. De koningin is getroffen door de
bouwwerken, de gerechten, de drank en de manier waarop mensen met elkaar omgaan en ook door
de offers die werden gebracht. Salomo was vol van de dienst aan God. De enorme stroom aan offers
raakt de koningin diep.
Deze koningin wordt in het Nieuwe Testament genoemd in verband met Jezus Christus, iemand “die
meer is dan Salomo”. Zij was op zoek naar de wijsheid. Zoeken wij ook deze wijsheid, die de aarde
kan redden?
Volgende week vieren we Heilig Avondmaal. We worden genodigd om te komen. Wie is Hij voor ons
en hoe volgen wij Hem in ons leven?
In vers 8 zegt de koningin: “Wat zijn uw hovelingen bevoorrecht. Geprezen zij uw God, dat Hij u als
koning heeft aangesteld om recht en gerechtigheid te doen aan de mensen.” Opmerkelijke woorden
uit de mond van deze koningin.
Recht en gerechtigheid kom je ook tegen in de lofzangen van Zacharias en Maria. Het is wat God
vraagt. Jezus brengt recht en gerechtigheid naar de aarde. Hij is de redder van de kwetsbaren.
God eren doe je door ieder mens een plek te geven. Mensen, die naar het beeld van de Schepper zijn
geschapen
Wij hebben als kerk in een gecompliceerde wereld een uitdaging om samen te werken vanuit onze
inspiratie. God maakte een nieuw begin met de komst van Jezus Christus. We zien een koning, die
diende, die zichzelf gaf. Laat je dienen door de allerhoogste majesteit, die ons zichzelf gaf. Een licht in
de duisternis.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 22 oktober
• Preek van de week, zondag 15 oktober
• Preek van de week, zondag 8 oktober
• Preek van de week, zondag 1 oktober
• Preek van de week, zondag 24 september

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden
Thema: Geloven is volhouden
De tekst van vandaag: Genesis 32 : 22 – 33 en Hebreeën 11 : 1 en 2, 21 en 39
Op 1 november is het Allerheiligen. Het is een herdenking van mensen die ondanks vervolging
volhardden in het geloof, en een herinnering om elkaar aan te sporen om te volharden in geloof tot
Jezus wederkomst.
Niet de minste heilige is Jakob, de stamvader van het volk Israël. En een heilige is niet hetzelfde als
een “heilig boontje”. De naam Jakob betekent iets van “hielenlichter”; een onbetrouwbare, een
tackelaar in voetbaltermen. Hij heeft zijn vader bedrogen, zijn broer het eerstgeboorterecht
afgetroggeld en zijn schoonvader misleid. Moet zo iemand een voorbeeld zijn voor ons?
In de tekst heeft Jakob een keuze. Hij gaat over naar een nieuwe manier van leven of hij blijft doen
wat hij altijd deed.
Wie was nu zijn tegenstander in het gevecht? Esau? zijn geweten? een rivierdemon? een engel?
Jakob zelf zegt, dat hij in zijn tegenstander God heeft ervaren. Bij deze God kunnen de vragen en de
angsten soms op je afstormen. Het gaat in essentie om het vasthouden en nooit meer loslaten. Jakob
grijpt vast en eist de zegen voordat hij los laat. De tekst is een aansporing. Houdt vast en houd vol!
Jakob houdt vol en krijgt na een lang gevecht de zegen van God.
Het vasthouden gaat in twee richtingen.

1. Ik laat U niet los tenzij U mij zegent.
2. God laat ons niet los
   Jakob krijgt aan het eind van het gevecht de erkenning dat hij gewonnen heeft, ook doordat God
   hem niet heeft losgelaten. God zegent hem en zegt: Ik ben met je.
   Die zegen krijg je niet voor jezelf. Die krijg je om door te geven. Zo ook bij Jakob, die na deze
   gebeurtenis Ezau ontmoet en hem Gods zegen geeft.
   En dan die heup. Je houdt blijkbaar iets over aan een ontmoeting met God. Iets, dat je omgeving
   opvalt. Zien mensen dat ook aan ons als christenen? Heiligen houden aan God vast omdat ze door
   God vastgehouden worden.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 22 oktober
• Preek van de week, zondag 15 oktober
• Preek van de week, zondag 8 oktober
• Preek van de week, zondag 1 oktober
• Preek van de week, zondag 24 september