Hier weer een kort berichtje vanuit Oase. We hopen en bidden dat het goed met jullie gaat en dat jullie juist ook in deze tijd de vrede van Christus sterker dan ooit mogen erva- ren. Wij hebben zondag 5 september het 10-jarig bestaan van Oase gevierd. Een prachtig mijlpaal voor onze gemeente. Het was een feestelijke dienst, waar ook veel gasten aan- wezig waren. We hebben na de dienst tijd genomen om elkaar te spreken en heerlijk ge- geten. Wat een zegen om zo met elkaar dit te mogen vieren.
We zijn dankbaar dat we elkaar kunnen steunen in tijden van vreugde en verdriet!
We zijn het jaar gestart met een Barbecue bij het park Doornse Gat in september. Het was goed elkaar te zien na een vakantieperiode en onze verhalen te delen. Ook de kinderen waren blij dat na de vakantieperiode Grace Kids weer van start is gegaan, zodat ze op hun eigen niveau meer mogen leren over onze Vader. De groep van 4 tot 10-jarigen (doelgroep van Grace Kids) groeit en we zijn dankbaar dat er een aantal leiders bij gekomen is in het Grace Kids Team.
Op 30 oktober komen de ‘Women of Grace’ bij elkaar om samen God te aanbidden en elkaar beter te leren kennen door een ontspannende activiteit.
November is de maand waar speciale aandacht is voor leden die zendingswerk verrichten. We denken bijvoorbeeld aan de twee stellen die werken voor Youth With a Mission (Nestor & Florence en ook Sander & Julia). Willemijn werkt voor stichting Gave. Laten we hen gedenken in onze gebeden.
Welkom
In juli hebben we een nieuwe familie welkom geheten in de kerk. Ik heb Priscilla een aantal vragen mogen stellen over haar tijd in Nederland en dat deel ik ook graag hier.
Judah, Priscilla en hun dochter Joanna komen uit India (Chennai). Judah is hier bezig met een opdracht voor zijn werk en dat is de reden dat ze hier zijn komen wonen. Priscilla heeft ook haar baan kunnen behouden en werkt nu voor de Nederlandse tak van het bedrijf.
In het begin hadden ze last van heimwee naar familie en vrienden. Maar ze zijn goed opgevangen in Nederland en voelen zich hier welkom. India is heel anders dan Nederland. Priscilla noemde als grootste verschil dat het leven in India heel druk is wegens dichte
Thermometer 14 November 2021
populatie en veel verkeer. Reizen naar werk kost veel tijd en er is niet echt ruimte om tot rust te komen en te relaxen. Maar tijdens de weekenden is er heel veel tijd met en voor familie. Families doen dan alles samen, er zijn ook veel festiviteiten. Dat missen ze nu wel.
De taal blijft ook een barrière. Joanna leert de taal vlot tijdens een soort transitiejaar. En ook Judah en Priscilla doen hun best de taal te leren. Ze zijn wel direct op zoek gegaan naar een Engelstalige kerk en zo kwamen ze bij Grace Church terecht.
Op de vraag of Priscilla nog een boodschap heeft voor Nederlandse christenen, deelde zij haar ervaring in India waar er veel kerken zijn zoals Grace Church. In die kerken komen christenen van verschillende plekken en culturen samen en maken ze samen deel uit van Life Groups. Het is belangrijk om voor elkaar te blijven bidden en met elkaar in verbinding te blijven. Achtergrond speelt daarbij geen rol. En meer Engelstalige kerken of initiatieven zouden heel erg helpen voor de internationale gemeenschap!
Voorganger: Ds. J. Maasland, Geloven is weten, dat je leeft voor Gods rekening
De tekst van vandaag: Jesaja 40 : 1 – 11 en Romeinen 14 : 7 – 9
We zongen zojuist het lied “Groot is uw trouw o Heer”. Zingen van Gods trouw kan op veel momenten. Je kunt al zingen van Gods trouw bij het opstaan ’s morgens omdat je dankbaar bent dat er weer een nieuwe dag voor je ligt. Maar er zijn ook momenten en tijden, dat je Gods trouw niet ervaart. Als het tegenzit in je leven en je levenspad niet over rozen gaat.
Zo ook bij het volk Israël in de tijd van Jesaja. Jeruzalem in puin, het land verlaten, het volk in ballingschap.
We lijken in de kracht van ons leven heel wat, maar ons leven hier op aarde is tijdelijk en gaat voorbij. Die gedachte kan je treffen bij het aansteken van een kaars voor een geliefde die je ontvallen is, als je je misschien afvraagt: Wanneer wordt voor mij een kaars aangestoken?
Je kunt zingen van de trouw van God door je verdriet en je tranen heen omdat je weet, wat die trouw betekent. Die trouw is samen te vatten in één naam: Jezus Christus. God zond Hem naar deze wereld. Zijn leven, Zijn lijden, sterven en opstaan geeft ons hoop.
De kaarsen ter nagedachtenis aan de overledenen zijn ontstoken aan de Paaskaars. Het licht van de Paaskaars breidt zich uit in de kaarsen die zijn aangestoken.
De trouw van God is het enige houvast, dat we hebben. Geloven is weten, dat we leven voor Gods rekening. Het is soms moeilijk te zien, maar in het diepste duister straalt het licht van Jezus’ overwinning.
Vandaag gedenken we de overledenen van het afgelopen jaar uit onze gemeente. En volgende week zondag is het eerste Advent. We kijken terug, we kijken omhoog en we kijken vooruit. We verwachten Hem die komen zal. We zijn aan elkaar gegeven om op die weg elkaar te steunen en te bemoedigen. Verbonden met elkaar, kwetsbare mensen, weten we ons, kome wat komt, geborgen bij God.
Dit lied is een vertaling van de bekende Engelse hymne ‘Be Thou My Vision’. De oorsprong van het gebed dat in dit lied wordt gezongen, gaat eeuwen terug maakte deel uit van de gebeden in de Ierse klooster-traditie. De muziek komt van een traditionele Ierse volksmelodie. De Nederlandse tekst is van Elly Zuiderveld-Nieman.
De tekst sluit aan bij het jaarthema van onze gemeente voor het seizoen 2021-2022. Het lied is een persoonlijk gebed waarin we aan God vragen om meer op Hem te mogen lijken. En we spreken ons verlangen uit naar Zijn aanwezigheid on ons leven.
Voorganger: Ds. J.B. Wilmink, Toegang hoort bij thuis
De tekst van vandaag: Efeziërs 2
Toegang is een kernwoord in deze tijd. Je moet wachtwoorden hebben om toegang te krijgen tot internetsites, je moet een QR code hebben om toegang te krijgen tot allerlei locaties. Als je geen toegang hebt sta je er buiten. Waar je toegang hebt voel je je thuis.
“Wij hebben toegang tot de Vader” schrijft Paulus. God is Koning, en je voelt je bij een koning misschien niet op je gemak, maar Hij is ook een Vader en ziet je en houdt van je. Hij zorgt voor vrede in je hart.
De toegang tot God is niet vanzelf. In het Oude Testament was er de tent van toegang tot de Vader (de tabernakel). Maar makkelijk was die toegang niet. Alleen de hogepriester mocht er één keer per jaar naar binnen en er werden offers gebracht om aan die toegang te werken.
Dankzij het offer van Jezus hebben wij ook toegang. Toen Hij aan het kruis stierf, scheurde het voorhangsel in de tempel. De toegang tot God werd vrijgemaakt.
Zo nodigt God ons ook vandaag. God is uit op ontmoeting. Hij zorgt er voor, dat we Hem vinden door de Geest. De Vader geeft toegang tot Zijn hart, de Zoon maakt die toegang vrij en de Geest zorgt dat we naar binnen gaan. Samen zijn ze de enige ware God. Zie je ook de beweging in God zelf? De beweging die liefde heet? Voor liefde zijn minstens twee personen nodig. Onze God is met z’n drieën. God omhelst ons met twee armen. De ene arm is de Zoon, de andere arm is de Geest. Je voelt hoe geliefd je bent. Zij nemen ons op in de kring en nodigen ons uit in de beweging van liefde.
Daarom mogen wij Hem kennen als de drie-enige. Hij is geen verre God. Hij is onze Vader. Als jouw hart nog maar zacht klopt, klopt Zijn hart op jouw hart. De drie, ze strekken hun armen uit en zeggen “Kom je?”
Voorganger: Ds. J. van Mulligen, Niet kwaad, maar goed
De tekst van vandaag: Romeinen 12 : 9 – 12
Er is veel ongenoegen over het gedrag van mensen tegenover elkaar. Mensen zijn snel op hun teentjes getrapt. Het zit in ons om een grote mond met een even grote mond te beantwoorden. Kwaad wordt met kwaad vergolden, want je moet toch voor jezelf opkomen?
Het is allemaal te vangen onder de noemer “liefdeloosheid”. Dat is ook de context van de tekst van vandaag. Deugdelijkheid, menselijkheid, dienstbaarheid en nederigheid zijn ver te zoeken.
Wereldwijd verkillen de verhoudingen en neemt het individualisme, de agressie en het zinloos geweld hand over hand toe. Kwaad met kwaad vergelden wordt normaal gevonden.
Maar zo hoort het niet. Paulus zegt: Jullie christenen moeten een omgekeerde houding hebben. Kwaad met goed vergelden. Dat klinkt makkelijk, maar de praktijk is, ook voor ons christenen, weerbarstig.
Maar als je jezelf christen noemt en Jezus volgt, moet dat wel zichtbaar zijn. Je moet op zijn minst iemand een keer kunnen vergeven. Wij hebben zelf toch ook allemaal vergeving nodig?
Het begint met respect voor elkaar. Je moet je niet alleen willen laten gelden, maar geduld en respect hebben voor elkaar. Geen schijnheilige liefde en hang naar het kwaad.
Paulus roept op om ijverig te zijn in het dienen van de Heer. “Wees blij in de hoop en volhardend in de verdrukking en het gebed en gul voor mensen die in de problemen zitten. Laat je huis een open huis zijn. Vergeldt geen kwaad met kwaad. Bedenk bij alles wat je doet, of het goed is.”
Geen grote mond dus, maar beschaafd, bescheiden en behulpzaam.
Kwaad met goed vergelden. Als je dat doet, wordt het stil en wordt men misschien wat zenuwachtig, maar dat is wat Jezus ons leert.
Je moet er toch ook niet aan denken, dat God kwaad met kwaad zou vergelden? Waar halen wij dan de moed vandaan om dat wel te doen? Het is een kwestie van navolging van Jezus Christus. Navolging in liefde, dienstbaarheid, respect. Kortom: Navolging in het goede.
Voorganger: Dhr. H. Jonkman, In aanraking met Jezus
De tekst van vandaag: Openbaring 1
Openbaring is een bijzonder en ook best een moeilijk boek. Het is een troostboek, dat als bemoediging gelezen moet worden.
Johannes zat in die tijd in de gevangenis vanwege zijn overtuiging dat hij Jezus Christus als leider ziet en niet de keizer uit Rome. Hij was een zendeling in west Turkije en maakte zich zorgen om het voortbestaan van zijn zendingsgemeenten. In die situatie verschijnt Jezus aan Johannes en zegt: Wees niet bang, Ik zorg voor jou en voor de gemeenten.
Johannes schrijft aan de gemeenten: Ik deel met jullie in de ellende, maar ook in het geloof in Jezus Christus èn in de standvastigheid. Zo is het ook in onze tijd voor christenen. Mensen raken steeds meer het contact met God kwijt. Het wordt ook steeds moeilijker om christen te zijn in het huidige openbare leven. Dus ook wij mogen luisteren naar de bemoediging uit Openbaring.
Johannes zag Jezus in een indrukwekkend beeld met een stem als een ontzagwekkend geluid, gekleed in een wit gewaad tot aan zijn voeten, een teken van koninklijke waardigheid, maar ook het kleed van een priester. Zijn witte haar is een teken van wijsheid. Ogen als een vuurvlam, die alles doorzien. Voeten als brons in het vuur; een teken van een hard en stevig fundament. De zeven kandelaren zijn een verwijzing naar het licht, dat God in de wereld brengt. De gemeenten moeten het licht van God laten zien in de wereld.
God wil aan Johannes duidelijk maken, dat tegenover alle machten en krachten in de wereld, Jezus als Koning een nog veel grotere macht heeft. Jezus legt zijn hand op de schouder van Johannes en zegt: Ik ben de eerste en de laatste. Ik zorg voor de kerk en voor jou.
Denk je eens in wat dat in zijn situatie voor Johannes heeft betekend. Wat een bemoediging.
Voor ons is de essentie van de tekst niet zozeer de beschrijving van het beeld van Jezus, maar Zijn hand op de schouder van Johannes. God, de ontzagwekkende, draagt Johannes, en draagt ook ons vandaag de dag.
Wij associëren het woord nuchterheid veelal met dronkenschap. Als je dronken bent zie je in tegenstelling tot wanneer je nuchter bent, niet meer zo scherp.
Nuchterheid is nu en ook toen nodig. Men leefde in onzekerheid. Hoe moesten ze als minderheid hun leven invullen. Ze voelden zich als christenen als een vreemdeling in hun omgeving. Hoe ga je dan om met je familie, met je buren, met je collega’s?
Eer staat: “Laat uw geest voortdurend paraat zijn. Omgord de lendenen van uw verstand”. Omgorden doelt op het optrekken van de lange gewaden, die men in die tijd droeg. Door er een riem (gordel) om te doen, kan men vrijer bewegen. Men was paraat om snel actie te kunnen nemen.
Onze cultuur is meer gebaseerd op gevoel, dan op verstand. Maar in spannende situaties moet je toch je verstand boven je gevoel laten gaan.
Omgord je verstand betekent dus: zorg dat je je verstand gebruikt. Concentreer je op waar het in het leven om gaat en kies voor je relatie met Jezus Christus. Kies voor de hoop. Vestig je hoop op de Genade. Genade heeft in het Engels twee woorden Mercy en Grace. Mercy is de genade die je vraagt. Grace is de genade, die je ontvangt zonder er iets voor te hoeven doen. Wij mogen weten, dat we door Jezus zijn vrijgekocht.
Als je nadenkt en je verstand gebruikt, reageer je niet ad-hoc op situaties. Denk na voordat je oordeelt. Wees gehoorzaam aan de waarheid. Heb je gehoord en begrepen, dat Jezus het kwaad zelf heeft overwonnen en dat Hij de mensen liefheeft?
Je komt dan tot een levensstijl van begrip. Je leeft niet langer uit angst of vijandschap, maar uit zekerheid, gedreven door oprechte liefde van binnenuit. Je laat je in geloof leiden door je nuchtere verstand. Dat is de boodschap van Petrus en de boodschap van God vandaag aan ons. Denk na en geef jezelf de ruimte om de ander te horen.
Leviticus is een boek van voorschriften en ook van oproepen tot naastenliefde.
De voorschriften zijn bedoeld om het leven in goede banen te leiden en grenzen te stellen. Bijvoorbeeld een grens aan het werken. Na zes dagen mag je rusten. Maar ook het land moet na 6 jaar bewerken een jaar braak liggen. Alles wat er dan op groeit mag gebruikt worden door iedereen.
Er wordt recht gedaan aan mensen, aan dieren en aan de natuur (aan de Schepping)
God is eigenaar en wij hebben de Schepping in bruikleen. God roept ons op om te leven naar zijn beeld. Bijvoorbeeld: Bij de jaarlijkse oogst niet tot de randen maaien, en wat valt moet blijven liggen voor de armen en de vreemdelingen. Zo ook bij de druivenoogst.
Gods geboden zijn heilzaam voor mens en natuur. Hoe zit dat in onze tijd? Wereldwijd wordt landbouwgrond uitgeput, er werken miljoenen mensen onder omstandigheden, die doen denken aan slavernij, grote delen van het tropisch regenwoud verdwijnen. De grens van wat kan is bereikt en ook wel overschreden. Het nieuws verontrust ons, maar wat doen we er mee? Voor ons is van belang, om te luisteren naar de stem van God. Zijn woorden bieden een weg om te gaan.
Het thema van de Michazondag is “Genieten van genoeg”. Het is een sleutel om de problemen het hoofd te bieden. Genoegen nemen met minder. Genieten van genoeg is best moeilijk, want het betekent, dat je tegen de stroom in moet roeien.
In de bijbel komt het woord zalig voor. Dat betekent “vol zijn van” Gelukzalig is bijvoorbeeld vol van geluk. Zalig ben je als je geniet van genoeg.
God voorziet ons rijkelijk van alles om van te genieten. Dat geeft rust, dankbaarheid en tevredenheid. In 2Korinthe 12:9 staat: Mijn Genade is voor jou genoeg. Als alles je ontvalt blijft toch die Genade dwars door alles heen. Alles wat je daar bovenop ontvangt is een toegift. Gezondheid, een huis, een leven in vrede, gezondheid. Tel je zegeningen
Voorganger: Dhr. B. Luiten, Laat je met God verzoenen
De tekst van vandaag: Hebreeën 8 : 1 – 5 en 10 : 19 – 25
Laat je met God verzoenen. Dat lijkt meer iets voor buitenkerkelijke mensen. Maar het is in de tekst gericht aan de gemeente van Korinthe. Zij zijn dus al christen.
De kern van de tekst is, dat wij een Hogepriester (Jezus) in de Hemel hebben, die daar zijn dienst vervult voor het aangezicht van God. Hij is bezig om verzoening te bewerkstelligen.
God heeft jou lief, maar ziet ook een groot verschil tussen hoe je had kunnen zijn en hoe je bent. Iedereen draagt een schuld in zich. Vraag je je wel eens af hoe de wereld nog kan bestaan met alles wat mensen elkaar aandoen? Dat kan alleen doordat Jezus voortdurend om verzoening vraagt. Hij is de Hogepriester die voor ons pleit tot aan de dag dat Hij zal wederkomen op aarde.
Jezus laat ook verzoening bedienen op aarde in de vorm van het voorgaan van een predikant in de kerkdienst. De kern van de eredienst is tenslotte de verkondiging van Jezus Christus, die God en mensen bij elkaar brengt.
Verzoening is meer dan vergeving. Vergeving is niet een doel, maar het middel om tot verzoening te komen. Als je tegen iemand zegt: “Ik vergeef je, maar ik wil je nooit meer zien”, dan mist je mededeling het doel, want het doel van vergeving is om samen weer verder te gaan, je met elkaar te verzoenen.
Verzoenen is: weer kunnen omhelzen. God omhelst ons. Omhelzen wij Hem ook? Als je dat kunt, ontdek je: God is mijn vreugde. In een donkere kamer zie je een puinhoop niet. Die zie je pas als het licht aan gaat. Als je je openstelt voor God en zijn licht in je leven binnenlaat zie je eerst steeds meer wat er niet goed gaat in je leven. Dat is niet om droevig over te worden, maar om te beseffen, dat God de verzoening steeds zoekt. Laat dat tot je doordringen en laat je met God verzoenen.
