Voorganger: Ds. J. Maasland, Mozes en de profeten – voor altijd beslissend

De tekst van vandaag: Psalm 67 en Lucas 16 : 19 – 31

Om dicht bij een bijbeltekst te komen, helpt het om jezelf te identificeren met de degene over wie het gaat. Maar pas op dat je je niet te gemakkelijk identificeert met iemand met wie het goed gaat en goed afloopt. Dat is niet altijd de boodschap.

In psalm 67 staat: “God wees ons genadig en zegen ons”. Dit gaat over het volk Israël. Het is Israël er om te doen, dat Dat wij ontzag voor de Allerhoogste hebben. Geen angst, maar verwondering.

Het liefst zouden we ons herkennen in Lazarus uit Lucas 16. Met hem loopt het goed af. Maar als we kijken naar ons leven in een welvaartsstaat, is het dan niet eerlijker om ons te vergelijken met de rijke man?

Zijn veroordeling heeft alles te maken met Mozes en de profeten. Mozes, groot in dadenkracht en vertrouwen, maar ook menselijk, kwetsbaar, zwak en schuldig voor God.

De profeten spraken Israël herhaaldelijk toe en wezen op de weg in vrede.

Dat is de basis om God te kennen, van Hem te leren, Hem te vertrouwen en Zijn weg te gaan.

In Salzburg wordt ieder jaar als begin van de Festspiele het theaterstuk “Jedermann” (Iedereen) opgevoerd. In het theaterstuk, gebaseerd op deze bijbeltekst, vraagt de rijke man, als hij wordt geconfronteerd met de dood, om uitstel. En hij krijgt dat ook, zodat hij de fouten in zijn leven kan rechtzetten. Als zijn dood dan komt is dat geen hellevaart, maar wordt ook hij opgenomen in heerlijkheid.

Vraag jezelf af: Op wie lijk ik? En als je ook maar enige vergelijking kunt maken met de rijke man, wat doe je er dan mee?

Wij hebben net als Jedermann tijd om ons leven te overzien en ons te richten op God en te zeggen: “Hier sta ik en ik ben afhankelijk van U.”

Moge onze daden, woorden en gedachten het ware antwoord zijn op Mozes en de profeten. Dat wij herkenbaar zijn als volgelingen van Jezus Christus door de kracht van de Heilige Geest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart

Voorganger: Ds. B. Luiten, Eén vuur, één Geest, één Heer, één kerk          

De tekst van vandaag: Handelingen 2 : 1 – 21 en 41 – 47

De mensen in Jeruzalem hebben naar Pinksteren uitgekeken. Jezus had immers beloofd om na Zijn Hemelvaart de Geest te sturen.

De Geest vervult je. Je zou kunnen zeggen: De Geest is de persoonlijkheid van God die woont in de harten van mensen. Als God Zijn Geest in je uitstort, ga je denken als God. Je begint een nieuw leven al gaat dat niet van het ene op het andere moment. En je moet ook wel blijven bijtanken. Er zijn veel andere zaken, die ons willen vullen, waardoor onze tank met Geestvervulling leger raakt.

De aanwezige mensen op het Pinksterfeest komen uit allerlei windstreken, maar staat er: “Ze zijn eensgezind”. Die eensgezindheid komt van de Heilige Geest.

De Geest daalt neer vanuit het hart van God en het eerste, dat Hij meeneemt is de eenheid in God.

Dat is het Pinksterwonder, dat ze op slag vervuld werden van de eenheid uit God en zich in elkaar verheugen.

Geestelijke eenheid is een groot wonder, een bijzonder geschenk van God en uit God.

De eenheid wordt ons van God gegeven en wij hebben de opdracht om die eenheid te bewaren. Dat is een verplichting van ons aan God.

God geeft ons aan elkaar, maar de tegenstander van God werkt ook. Tegenover de gemeenschap staat het hyperindividualisme, ieder voor zich, doen wat je zelf wilt.

Hoe kun jij de eenheid in de gemeente dienen? Een kerk wordt gebouwd vanuit de gaven van de Geest. Die gaven hebben we gekregen om een plek te geven in de gemeente. Door gaven wordt een gemeente gevormd en gebouwd. Het benutten van gaven brengt eenheid.

De veelzijdigheid van God zie je dan op allerlei manieren terug. Je vindt elkaar en bouwt aan iets moois en omdat je elkaar in de Geest herkent.

De Geest geeft, Hij verheugt zich er in en zegt: Wie dit wil, laat die tot mij bidden, dan zal Ik het je geven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart

Voorganger:     Ds. H. Carlier, Eerst zijn, dan doen     

De tekst van vandaag: Efeziërs 1 : 1 – 19

Het denken dat we pas iets kunnen betekenen als we veel kunnen doen, zit diep in ons en in onze maatschappij, zelfs binnen de kerk. Op deze zondag mogen we een andere conclusie trekken. Wie of wat we voor God mogen zijn, wordt niet bepaald door wat wij kunnen doen, maar door wat Christus voor ons heeft gedaan.

Deze brief aan de Efeziërs begint ook met dat we eerst iets zijn voordat we ook maar iets kunnen doen. Na de groet staat een hele opsomming van wat de gemeente al van God heeft ontvangen. Tot dan nog niets over wat ze daarvoor moeten doen; wel over wat je mag zijn.

Dat betekent niet, dat we niets hoeven te doen, maar Paulus begint er niet mee. We worden niet eerst beoordeeld om kind van God te worden. Wie we zijn en wat we doen volgt uit wat we van Christus ontvangen hebben. Het komt aan op ons geloof.

Geloven houdt in, dat je anders kijkt naar jezelf, je naaste en naar de wereld om je heen. Niet vanuit je eigen gedachten, maar met de ogen van Christus, vol ontferming. Geloof dat Gods goede woorden jouw leven ook mogen veranderen en bidt om de Geest die in jouw leven komt en laat dat ook maar de kern zijn van ons kerk zijn.

De kerk hoeft zich niet te bewijzen. Ze mag wel doelen stellen en er aan werken, maar als we die niet halen moeten we niet bij de pakken neer zitten. De kerk is in de eerste plaats de geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus. Ieder mens die Christus wil zoeken mag er een plek hebben. Het moet een plek zijn waar je niet wordt aangesproken op wie of wat je bent of hoe je denkt, maar wordt aanvaardt om je verlangen om de Heer te dienen. Het begint bij Christus’ liefde. Want alleen dan is de kerk een plek waar je echt thuis kunt zijn.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart

Voorganger: Ds. D. Visser, Ben ik een leerling van Jezus

De tekst van vandaag: Johannes 14 : 1 – 6 en 15 – 24

Sommigen mensen hebben een hekel aan Hemelvaart. Dat zien ze als de dag dat Jezus ons verliet.

We hebben dan wel de Heilige Geest gekregen, maar je zou zo graag met Jezus zelf willen praten. Mensen kunnen zo eenzaam zijn als ze God en de Heilige Geest niet in hun leven ervaren.

Jezus zei bij Zijn Hemelvaart: “Ik laat jullie niet als wezen achter. Je mag een kind zijn van de Hemelse Vader. Ik ga een plek voor jullie inruimen en dan kom ik terug.” Toen Jezus werd de deur naar het huis van de Vader wijd opengezet.

In het huis van de Vader is ook tijdens ons leven ruimte te over. Als je in Jezus gelooft dan bèn je een kind van de Vader en mag je bij Hem wonen. Dan ben je uit de Geest geboren. Jezus is altijd op zoek naar wezen om hun bij de Vader te brengen. Als je door dat evangelie gegrepen bent, kun je niet begrijpen, dat er mensen zijn, die denken, dat ze Jezus niet nodig hebben. Eigenlijk kun je zeggen dat deze mensen hun Vader kwijt zijn en Jezus brengt hun terug bij Hem.

“Als dat gebeurt, zullen Mijn Vader en Ik bij je komen en in je wonen.”

Wij mogen wonen in het huis van de Vader, maar de Vader woont ook in ons.

In het leven hebben wij een opdracht. De Heilige Geest leidt ons om deze opdracht uit te voeren en Gods geboden te doen. Als je van God houdt, geef je je ook graag aan Hem. Dat kan alleen als je leeft in afhankelijkheid van Hem en Hem voortdurend vraagt om sturing in je leven.

Hemelvaart maakt de leerlingen en ons niet armer, maar juist rijker. Voorheen was Jezus alleen in Israël, maar nu is de Geest overal. Als je de liefde van Jezus kent, ben je levenslang niet eenzaam meer. Je bent een kind van de Hemelse Vader.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart

Voorganger: Ds. M. Bot, Draag elkaars lasten

De tekst van vandaag: Galaten 5 : 26 – 6 : 10 en Galaten 3 : 27 – 28

Goede Vrijdag is iets heel persoonlijks. Je stond misschien alléén voor het kruis en na Pasen doe je je ogen open en zie je plotseling allemaal mensen om je heen. Je kent ze niet, je hebt ze niet zelf uitgekozen. God heeft ze uitgekozen. Na Pasen ontstaan er niet allemaal losse christenen, maar gemeentes met mensen van allerlei rangen en standen. God brengt mensen bij elkaar en het is voortaan ONZE Heer. ALLEN zijn we kinderen van God, wie of wat je ook bent. Wij zijn aan elkaar gegeven. Je leeft ALLEN uit de genade van God. Daardoor zijn er binnen de gemeente geen verschillen meer.

Het christendom werd laatst in een column beschreven als “Een wereldbeschouwing, gebouwd op gelijkwaardigheid die voortvloeit uit de erkenning, dat wij allemaal beschadigd zijn in plaats van dat wij allemaal geweldig moeten zijn.”

We moeten kwetsbaar naast elkaar staan en niet boven elkaar. Het gaat er niet om dat wie zwak is zich laat dragen door de sterke. Nee, we hebben allemaal onze lasten. Niemands leven is perfect.

Wij zijn allemaal gehavende mensen. We zijn kinderen van één God om elkaars lasten te dragen onderweg naar de overwinning. Dan is er geen plaats voor verbittering, maar vreugde en verwondering. Makkelijk is het niet. Zo vaak zie je geen resultaat. Je raakt teleurgesteld in mensen en zo dreig je op te branden, juist als je je inzet. En toch zul je oogsten zegt Paulus. Je doet het niet voor de ander, maar vanuit je geloof voor Christus, om wat Hij voor jou gedaan heeft. Kijk eens om je heen. Wiens lasten kun jij dragen of kijk eens naar jezelf Laat je je helpen?

Ik wil jou van harte dienen.

En als Christus voor je zijn

Bidt dat ik genade vindt

Dat jij het ook voor mij kunt zijn

Wij zijn onderweg als Pelgrims

Vinden bij elkaar houvast

Naast elkaar als broers en zussen

Dragen wij elkanders last

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart

Voorganger: Ds. D. Quant, Vaderdag op een Moederdag

De tekst van vandaag: Psalm 103

Het zal een bijzondere dag voor de doopouders zijn. Voor de eerste keer moederdag en dan op deze bijzondere dag ook je kindje laten dopen. Maar ik laat vandaag op deze moederdag de Vader spreken. In Psalm 103 gaat het tenslotte over een vader. David kijkt terug op een leven vol ervaringen. Hij heeft ervaren, dat een mens het leven niet cadeau krijgt. Er zijn momenten/periodes, dat je mag genieten, maar ook periodes waarin je moet doorbijten. We hebben allemaal wel eens een scheve schaats gereden of we zijn wel eens ziek geweest. Maar ook dan is God daar. God redt, dat geloven wij. Dwars door alles in ons leven trekt God Zijn spoor. Hij wil bij je zijn en je troosten. God ontfermt over zijn kinderen. Vandaar die vaderdag in het thema. Het woord ontfermen komt veel voor in de bijbel. Maar ontfermen kunnen alleen moeders. Het is de moeder, die het kind draagt, en haar kind in de buik tijdens de zwangerschap beschermt met haar hand op de buik. Zij ontfermt zich over haar kind met moederliefde. Die band met een kind kennen vaders niet.

God buigt zich als een vader met moederliefde over Zijn kinderen.

David moet zijn zoon loslaten. Een moeder kan haar kind nooit loslaten, een kind, dat ze draagt. Dat is onvoorstelbaar. Zo is God ook. Maar Hij liet als Vader wel Zijn Zoon los. Hij liet de ontferming voor Zijn Zoon varen. Hij deed dat om Zijn moederliefde te redden. Om ervoor te zorgen, dat ieder die bij Hem komt en op Hem vertrouwt, nooit zal zeggen: “God heeft mij vergeten”.

Here God, ik vertrouw me aan U toe. U bent het waard, ik vertrouw erop. U zult als een moeder voor mij zorgen. Door nood en dood, zelfs door het graf. In goede en in kwade dagen. Aan de doopouders de roeping om je kindje niet alleen zo te ontvangen, maat het ook zo te begeleiden. God zegene jullie en ons daarin.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 6 april
• Preek van de week, zondag 23 maart
• Preek van de week, zondag 16 maart
• Preek van de week, zondag 9 maart
• Preek van de week, zondag 2 maart