preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Ds. M. Oppenhuizen, Laat je liefhebben

De tekst van vandaag: Openbaring 7 : 1 – 17

In de bijbel lezen we dat Gods heil voor alle volken is. Jezus zegt: “De hele wereld mag leerling zijn van Mij”.

Een heleboel mensen volgen Jezus, maar er zijn er ook die Jezus afwijzen. Ze hebben het evangelie gehoord en toch kozen ze voor iets anders. God oordeelt. Hij komt op voor de slachtoffers. De misdadigers laat Hij niet wegkomen met hun kwaad.

God neemt het niet, dat mensen andere mensen onderdrukken. Hij zegt: “Blijf af. Ze zijn van Mij.”

Als wij onze eigen weg gaan, laat Hij ons vastlopen. De klimaatverandering bijvoorbeeld is niet iets van God, dat komt door onze manier van leven. Hij laat ons vastlopen tot de wal het schip keert. En dan zegt Hij toch: “Kom maar, Ik zal je helpen.”

Johannes ziet een ontelbare menigte van mensen, die veiligheid zoeken bij God. Jezus is de aanvoerder van die menigte. Maar er zijn er toch ook die zich niet richten naar Jezus. Landen, volken, stammen, talen zoeken hun veiligheid bij zichzelf.

Landen willen macht. (bijvoorbeeld Amerika, Rusland en China).

In Nederland richt men zich meer op het volk (het oranjegevoel). Weer anderen kiezen voor een stam of familie. Je kunt je ook verbonden voelen door taal omdat je dezelfde taal spreekt. Als je bijvoorbeeld in het buitenland een landgenoot Nederlands hoort praten, schept dat een band.

Zo voelen mensen zich op verschillende manieren verbonden, maar Jezus zegt: “Richt je op Mij, anders kom je er niet doorheen.”

Kies je jouw eigen houvast of kies je voor Jezus?

Als je voor Hem kiest, vinden mensen je soms sneu. In sommige landen is het zelfs gevaarlijk. Waarom zou je dan toch kiezen voor Zijn veiligheid? God zegt: “Ik zie jouw schuld, maar ik vergeef het je.” Hij gunt ons om er te zijn en wil onze Vader zijn.

Vandaag vieren we het Avondmaal. Hieraan deelnemen is kiezen voor Jezus en Hij zegt: “Het komt goed. Ik hou van jou.” Laat Jezus je houvast zijn. Laat je liefhebben. 

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. W. van ‘t Spijker, Alle volken

De tekst van vandaag: Genesis 12 : 1 – 3 , Psalm 117 en Mattheus 28 : 16 – 20

Avondmaal vieren is een persoonlijke maar niet een individuele zaak. Het is een maaltijd van de gemeente. In psalm 117 staat zelfs een uitnodiging aan alle volken en alle natiën. Deze psalm is ontstaan in de tijd na de ballingschap toen in Israël een beweging op gang kwam om het land af te sluiten, maar de dichter van deze psalm ziet dat anders. Hij verwijst daarbij naar Gods belofte aan Abraham: “Ik zal je tot een zegen zijn en je zult tot een zegen zijn en met u zullen alle volken van de aardbodem gezegend worden.” Het volk moet een zegen zijn voor de wereld.

God wil, dat Israël aan de volken laat zien, dat Hij trouw is. Als de volken daar iets van ontdekken, wordt het een uitnodiging om te loven.

Is er in de wereld van ons reden voor de volken om God te loven omdat ze zien wat wij als christenen doen? Of zeggen ze: “Wij waren arm maar jullie keken niet naar ons om, jullie hadden scholen, maar die waren onbereikbaar voor ons, wij hadden grondstoffen, maar jullie schepen kwamen om die te halen en jullie ontnamen ons de vrijheid. Als je kijkt naar de geschiedenis van christelijk West Europa, is het vaak wel zo gegaan.

De kerk in West Europa is vandaag de dag ook naar binnen gekeerd om met elkaar christen te zijn, maar dat is net zoiets als onder een stolp kruipen. Als wij dat doen dooft het licht, raakt de lucht bedorven en loopt de een na de ander weg.

Jezus zegt tegen de kleine groep om Hem heen: “Jullie zijn gezegend, een lichtend licht en een zoutend zout.” God wil ook ons inschakelen om mensen te bereiken. Kerk zijn we door goed te zijn voor anderen of te bidden voor mensen buiten het evangelie. 

Stel jezelf de vraag: Is mijn leven een uitnodiging aan anderen om het met Jezus en met God te gaan wagen?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk, Het raakt mij

De tekst van vandaag: Nehemia 5 : 1 – 13

De mensen (vrouwen) in de tekst schreeuwen hun nood uit. Nehemia hoort de klachten en de feiten. Het begint met: We hebben voedsel nodig voor onze kinderen. Hun eigendommen zijn al verkocht;  niet alleen voor voedsel, maar ook om belasting te betalen. De economische structuur klemt. Alles is beleend en verpand; zelfs hun kinderen. Hun dochters zijn al als slavin verkocht. Ze zijn vernederd, ze hebben hun waarde verloren.

Maar de diepste klacht komt dan nog: “Het wordt ons aangedaan door ons eigen volk.”

Dat raakt Nehemia nog het meest. Gebrek aan verantwoordelijkheid en solidariteit maakt hem kwaad. Hij realiseert zich hoe gevaarlijk het is voor de gemeenschap van mensen.

Hij spreekt de verantwoordelijken aan. De rijken ( hij is er zelf een van) zijn de uitbuiters. Hij roept klagers en aangeklaagden bij elkaar, maar hij zet ze niet tegenover elkaar. Hij gaat uit van de gemeenschap die er is.

Hij begint met iets moois. Hij zegt: Hebben we niet al eens eerder zoiets gedaan? Met een verwijzing naar de terugkeer uit de ballingschap. Nehemia vervolgt: Maar nu blijken wij zelf de volksgenoten te zijn, van degenen, die vrijgekocht moeten worden.

Hij refereert hier feitelijk aan de tekst in Leviticus 25: “Toon ontzag voor God en laat je volksgenoten niet verkommeren.”

Kennen we onze plaats in de samenleving als christen? Vallen we op door onze solidariteit en barmhartigheid? Hebben we oog voor de nood op deze aarde? Zijn we bereid om onze welvaart te delen met anderen om het leven van anderen te verbeteren?

Nehemia maakt het concreet met het woord “uitschudden”. Je hele hebben en houwen op tafel leggen. Dan kun je opnieuw beginnen. Nehemia voegt de daad bij het woord en begint bij zichzelf. Hij schudt zijn kleed uit. Ontzag voor de Heer motiveert om goed te doen. Jezus gaf ook alles op voor u en mij.

Iedereen kwam zijn belofte na. Wat een bevrijding. De noodkreet van de moeders voor hun kinderen had ze geraakt. Raken de noodkreten ons vandaag de dag ook?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A. Dingemanse, “Jezus nodigt u dringend uit”

De tekst van vandaag: Mattheus 11 : 25 – 30

In de tekst gaat het over een juk, een draagbalk, die over de schouders werd gelegd om zware dingen te kunnen dragen. Het begrip staat in de bijbel voor zware tijden die mensen meemaken. Jezus zegt daarentegen: “Mijn juk is licht”.

Bij een uitvaart wordt vaak verteld over de overleden persoon. Daardoor kun je je de persoon zo weer voor de geest halen. In de tekst spreekt de Here Jezus over Zijn Vader. Hij is de Zoon en kan dus als geen ander goed uitleggen wie God is.

Wij vragen ons zoals Job wel eens af: Waar is God? Wie is God? Kijk dan naar de Here Jezus. Hij laat ons God zien zoals Hij werkelijk is. Hij spreekt namens de Vader in de Hemel als Hij zegt: Je moet weer kind worden, kom bij Mij en je zult rust vinden. En niemand wordt uitgesloten. Er is geen enkele voorwaarde. Hij belooft rust van binnen omdat Hij de verbinding met God tot stand brengt.

Met onze angsten voor spanning in de wereld, de ongerechtigheid, de Coronacrisis, de klimaatcrisis kunnen we bij Jezus terecht. Hij is er bij in het grootste verdriet in de angstigste ziekte. Hij kijkt niet op je neer, Hij komt naast je zitten. Hij wil al je zonden vergeven.

Jezus verliet de Hemelse heerlijkheid en kwam op aarde om Zijn Vader te laten zien. Hij slaat Zijn armen om ons heen. Dan mag je leven uit vergeving.

Hij waarschuwt er wel voor, dat we ook buiten God kunnen komen te staan als we de Here Jezus aan de kant schuiven. Zonder Hem loop je vast in je leven, bij Hem komen is eenvoudig: Vouw je handen en bidt: “Kom in mijn hart Heer Jezus.”  Neem zijn juk op je. Het is, in tegenstelling tot het juk van het aardse leven, licht en zacht. Als we Hem volgen worden we zachtmoedig en kijken we anders naar de wereld om ons heen. Hij is nabij, elke dag tot Hij terugkomt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J.C. Wessels, Joshua fit the battle

De tekst van vandaag: Jozua 6:1-5, 12-19 en 24-25

We staan aan het begin van een nieuw jaar met nieuwe voornemens, nieuwe kansen, maar ook nieuwe uitdagingen.

Jozua en het volk keken ook met verschillende gevoelens naar de toekomst. Al Jozua zich afvraagt hoe hij het moet aanpakken, staat hij plotseling oog in oog met een boodschapper van God. En die geeft Jozua een belofte van God mee: “Ik de Heer lever Jericho aan jullie uit.”

Wat een bemoediging moet dat zijn geweest voor Jozua en het volk. Met zo’n bemoediging kun je het nieuwe jaar met vertrouwen ingaan. Het betekent geen makkelijke weg, maar je weet je wel altijd geborgd bij de Heer. Dat betekent niet dat je achterover kunt leunen. Dat konden Jozua en het volk ook niet. Ze moesten in beweging komen. Niet vechten, maar lopen. Geen militair machtsvertoon, maar een gebedswandeling. Een voorbeeld van leven in de wetenschap van de overwinning van onze Heer Jezus Christus. Niet door kracht of geweld, maar door Zijn Geest.

De kracht van Gods liefde is altijd groter.

Op de zevende dag juicht het volk, dan storten de muren in en wordt de stad met de ban geslagen. Dat klinkt hard en wreed, maar het was dan ook een straf voor het trotse verzet tegen de God van Israël.

Toch heeft de straf nooit het laatste woord, want de familie van Rachab wordt gespaard omdat ze geloofde. Voor haar en haar familie is er genade. Zij wordt deel van het volk van God.

Misschien vraagt u zich af: Hoe kun je God liefhebben en dienen in een wereld waarin zoveel slechte dingen gebeuren? De bijbel zegt dan: “Bidt en je zult ontvangen. Zoekt en je zult vinden. Klopt en de deur zal voor je open gedaan worden.”

Christus heeft de wereld overwonnen. Wij hoeven alleen maar achter Hem aan te gaan.

En dat niet door eigen kracht of macht, maar met de hulp van Gods Geest. Dan ligt de toekomst open. Dan tuimelen muren om, hoe sterk en hoe hoog ze ook zijn.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. H. Jonkman, Wie ben ik?

De tekst van vandaag: Johannes 4 :1 – 29

Mensen maken nog wel eens een selfie , waarmee ze zich vervolgens presenteren op sociale media.

Maar als je dichterbij komt, leer je ze op een andere manier kennen. Niet alleen de buitenkant, maar ook de binnenkant.

Je ziet dan mooie, krachtige, zuivere mensen, maar ook lege, koude, onbetrouwbare mensen. Van buiten ziet het er soms anders uit dan aan de binnenkant. Vanmorgen daag ik je uit om jezelf te bekijken en je af te vragen: “Wie ben ik nu echt voor de ander?”

De sociale wetenschap deelt de mens in lichaam en psyche. In het Christelijk geloof kijken we daarnaast ook naar de Geest, de relatie met God. Wie ben ik voor God?

Jezus is in gesprek met een vrouw en Hij kijkt dieper dan de buitenkant. Waarom komt ze alleen? Ze was waarschijnlijk mooi en ze was welbespraakt. Maar wie is ze van binnen? Het gesprek van Jezus met deze vrouw is een soort röntgenfoto.

Het voelt niet fijn als iemand in je binnenste kan kijken naar wie je echt bent. Als God ons zo kent, zijn er twee reacties mogelijk: Je keert je af of je opent je hart voor God.

In het eerste geval zeg je: Er is een grens tot waar je mij mag kennen. Je kunt dan geen wezenlijke gesprekken voeren. Je bent bang dat mensen je niet meer accepteren. Maar wie ben je dan echt?

In het tweede geval stel je je open voor God. De vrouw is blijkbaar niet beschadigd wanneer Jezus haar binnenste bloot legt. Het werkt eerder bevrijdend. Hij vult de leegte binnenin met liefde en genade. Als je je kunt openstellen voor God, gooit Hij je niet weg. Je bent tenslotte Zijn schepping. Hij wil je weer een nieuw mens maken. Hij kijkt dieper dan een röntgenapparaat. Jezus is een bron van levend water. Bij Jezus mag je horen zoals je bent met al je gebreken.

Hij aanvaardt je zoals je bent en maakt er iets moois van.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. D. Quant, Er staat een deur open in de Hemel

De tekst van vandaag: Openbaring 4 : 1 – 11

Wie zou er niet eens even in de Hemel willen kijken, de woonplaats van God en zijn Zoon. En de plek waar God mensen roept als zij bij Hem willen zijn. Maar wij wonen hier op aarde en wij hebben geen idee waar de Hemel is.

Johannes kreeg als enige ooit een kijkje in de Hemel. Hij is verbannen naar Padmos, zit daar aan de zee en krijgt een visioen.

Hij ziet een deur open staan. Johannes mag naar binnen kijken en daarmee wij ook een beetje.

Hij ziet een troon met iemand daarop. Dat beeld komt ook voor in de bijbelboeken Ezechiël en Jesaja. God zit daar. Hij loopt niet druk heen en weer om van alles te regelen. Nee, er gaat een weldadige rust van Hem uit. Wij kunnen ons over allerlei ontwikkelingen in de wereld ongerust maken, maar God blijft rustig alsof Hij wil zeggen: “Rustig nu maar. Ik heb alles onder controle.” Dat mag voor ons een bemoediging zijn.

Johannes ziet ook een regenboog met de kleur van smaragd. De regenboog is wat Noach zag toen de zondvloed voorbij was. Een teken van Gods trouw aan de mensen. Een teken van “Heb vertrouwen, het komt goed.” Smaragdgroen is de kleur van hoop.

Johannes  ziet ook de zeven (getal van de volheid) geesten, de Heilige Geest.

Daar omheen 24 oudsten. Zij vertegenwoordigen het volk.

En er is een glazen zee. Een onbeweeglijke zee, die niet meer in beweging is. De zee stond in de tijd van de bijbel voor gevaar. Maar in de Hemel is de zee bedwongen. God heeft alles wat ons bedreigt en benauwd tot stilstand gebracht.

Verderop in het boek Openbaring wordt de Leeuw uit de stam van Juda genoemd, de Here Jezus, die de dood heeft overwonnen. Hij is de sleutel van de deur naar de Hemel. Hij redt en verlost van zonden en pijn. Hartelijk welkom in de Hemel door deze Jezus.   

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. D. Visser, Wat doe ik in de kerk?

De tekst van vandaag: Hebreeën 10 : 19 – 39

Waarom houden we eigenlijk kerkdiensten? Voor een goede preek, om samen liederen te zingen? Je moet er tenslotte wel wat aan hebben, toch? Of moet juist God er wat aan hebben? Dat Hij luistert naar wat wij er van maken?

We gaan naar de kerk om te oefenen voor de tijd dat Jezus terug komt. Je bent met elkaar met hart en ziel voor Hem bezig.

Bij de Hebreeën was het gemeenteleven een beetje ingezakt. Een aantal gemeenteleden vond het niet meer nodig om naar de diensten te komen.

Het gaat er om hoe je er zit. Doe je mee of zie je zo’n kerkdienst als een one-man show?

Jezus heeft voor ons het offer van zijn leven gebracht, is teruggegaan naar de Vader en heeft daarmee voor ieder de weg gebaand. Wij mogen daardoor zonder schroom tot God naderen. Laten we dat dan ook doen door elkaar aan te moedigen en aan te sporen tot geloof. Een samenkomst is bedoeld om te naderen tot God. Het is eigenlijk eventjes de Hemel op aarde.

Iedereen twijfelt wel eens en in een dienst moet je geloof dan weer versterkt worden. We mogen in de kerk ook bidden, dat we het geloof krijgen.

Een kerkdienst is er ook om elkaar aan te sporen. Soms zoek je een stukje bemoediging voor jezelf, maar ook eensgezindheid en betrokkenheid op elkaar. Dat je houdt van elkaar binnen de gemeente maar ook naar buiten toe.

De vraag is: Komt voor ons en door ons de bedoeling van de kerkdienst tot zijn recht? Dat we leven met en voor elkaar.

De bedoeling van het gemeente zijn is onder de leiding van de Heilige Geest elkaar bemoedigen, te troosten en te vermanen. Dat laatste is wel lastig, maar als je echt van God en van elkaar houdt, vind je een liefdevolle weg en de juiste toon om elkaar terecht te wijzen als dat nodig is.

Als je echt van elkaar houdt ben je elkaar tot zegen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. C. van Atten, God op aarde

De tekst van vandaag: Lucas 2 : 1 – 20

In Leiden is er een expositie over keizer Domitianus. Een Romeinse keizer, die voor welvaart en rijkdom heeft gezorgd. Hij zag zichzelf als god. Maar hij was ook een vreselijke tiran en een groot dictator.

Lucas 2 begint met een andere keizer. Augustus. Machten houden van getallen, vooral grote getallen. En dus moest weer een volkstelling komen. Het hele rijk op drift. Ieder terug naar zijn roots. Jozef en Maria gaan ook onderweg. Kleine mensen in een grote wereld met grote machten en krachten.

Midden in die wereld, dat kind, die herders, dat licht. En er klinkt een stem: “Wees niet bang”.

Er wordt wel gezegd, dat angst de grootste emotie is van een mens. Ook wij zijn bang voor wat ons kan overkomen: geweld, ziekte, de dood.

In tegenstelling tot het grote Rome werd in het nietige Bethlehem Jezus geboren, de redder, de verlosser, de bevrijder. Immanuel is zijn naam. Dat betekent “God met ons”(God op aarde). Niet zoals bij de keizer in een ivoren toren, in een marmeren paleis.

God kwam in Jezus naar ons toe. Hij, die de mensen liefhad en genas, en in hun midden stond.

Een belangrijk kenmerk van liefde is het offer. Jezus offerde zichzelf. Hij gaf zijn leven voor ons.

Keizers worden tot poppetjes, die omvallen als het hun tijd is, die weggaan in de mist van de geschiedenis. Bij Jezus is dat anders. Hij startte de beweging van zijn Koninkrijk van liefde en recht, van genade en vrede. God gaat altijd zijn andere ongekende gang.

Waar kies jij voor? Ik kies voor Hem, voor Zijn koninkrijk. Ik weet geen betere dan Hij. Onderschat Hem niet. Maria zong over Hem: “Machtigen heeft Hij van de tronen gestoten, nederigen heeft hij verhoogd, armen heeft hij met goederen vervuld, rijken heeft Hij ledig weggezonden.

God op aarde, misschien ook bij u en in u.

Johannes zei: ”Als we elkaar liefhebben, trouw en dichtbij zijn, dan blijft God in ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J.B. Wilmink, Vernedert en gekortwiekt

De tekst van vandaag: Jesaja 7 : 1 – 17 en Jesaja 10 : 33 – Jesaja 11 : 5

De tekst voor de preek komt uit Jesaja 11. Deze tekst moet gelezen worden tegen de achtergrond van wat er aan vooraf gaat. Het is niet alleen een mooie, maar ook heel ernstige tekst. “God de Heer van de Hemelse machten houwt met geweld de takken af. De statigste stammen worden neergehaald.” Hier gaat iets verloren. Het gaat hier over het huis van David (hoge statige bomen). God maakt een eind aan het koningshuis van David.

Maar God gaat verder en wel met een twijgje van een afgehakte stronk. Bijna onzichtbaar mooi.

Achas wordt door machtige vijanden bedreigd. Hij geloofde niet dat God hem helpen kon. Hij ging het zelf wel oplossen. Gods woede keert zich tegen de arrogantie, de trots en de pracht en praal.

Maar dan komt Hij met het twijgje uit de afgehouwen tronk van Isaï, de vader van David, het boertje uit het “gat” Betlehem. Om Zijn plan te kunnen uitvoeren gaat de Heer terug tot vóór David.

Het is uiteindelijk een spruit, die opkomt van omhoog. Zacharias zong ook van de opgang uit de hoge. De vervulling van de belofte moet echt van boven komen.

De geschiedenis toont een wending. Wat kan zoiets nou voor ons betekenen?

Gebeurt er in het Europa van hier en nu niet iets soortgelijks? Het voorheen christelijke Europa is verworden tot het continent van de geloofsafval. Heeft God het gehad met Europa en gaat Hij terug tot vóór Rome, tot vóór Luther en Calvijn naar de kerk van de allereerste tijd om van daaruit een andere richting in te slaan?

Aan het oude vertrouwde lijkt een einde te komen. Een nieuw begin komt daarvoor in de plaats.

God gaat hoe dan ook verder. In die zin geeft dat twijgje uit de tronk van Isaï een profetie van een nederige Messias met een rijke belofte van de Geest.

Gods werk gaat door, zorg, dat je erbij bent.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Uit de diepte roep ik tot u, HEER, Heer, hoor mijn stem, wees aandachtig, luister naar mijn roep om genade.