preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger: Dhr. H.J. Takken, Genieten van genoeg

De tekst van vandaag: Leviticus 19 :9 – 18

Leviticus is een boek van voorschriften en ook van oproepen tot naastenliefde.

De voorschriften zijn bedoeld om het leven in goede banen te leiden en grenzen te stellen. Bijvoorbeeld een grens aan het werken. Na zes dagen mag je rusten. Maar ook het land moet na 6 jaar bewerken een jaar braak liggen. Alles wat er dan op groeit mag gebruikt worden door iedereen.

Er wordt recht gedaan aan mensen, aan dieren en aan de natuur (aan de Schepping)

God is eigenaar en wij hebben de Schepping in bruikleen. God roept ons op om te leven naar zijn beeld. Bijvoorbeeld: Bij de jaarlijkse oogst niet tot de randen maaien, en wat valt moet blijven liggen voor de armen en de vreemdelingen. Zo ook bij de druivenoogst.

Gods geboden zijn heilzaam voor mens en natuur. Hoe zit dat in onze tijd? Wereldwijd wordt landbouwgrond uitgeput, er werken miljoenen mensen onder omstandigheden, die doen denken aan slavernij, grote delen van het tropisch regenwoud verdwijnen. De grens van wat kan is bereikt en ook wel overschreden. Het nieuws verontrust ons, maar wat doen we er mee? Voor ons is van belang, om te luisteren naar de stem van God. Zijn woorden bieden een weg om te gaan.

Het thema van de Michazondag is “Genieten van genoeg”. Het is een sleutel om de problemen het hoofd te bieden. Genoegen nemen met minder. Genieten van genoeg is best moeilijk, want het betekent, dat je tegen de stroom in moet roeien.

In de bijbel komt het woord zalig voor. Dat betekent “vol zijn van” Gelukzalig is bijvoorbeeld vol van geluk. Zalig ben je als je geniet van genoeg.

God voorziet ons rijkelijk van alles om van te genieten. Dat geeft rust, dankbaarheid en tevredenheid. In 2Korinthe 12:9 staat: Mijn Genade is voor jou genoeg. Als alles je ontvalt blijft toch die Genade dwars door alles heen. Alles wat je daar bovenop ontvangt is een toegift. Gezondheid, een huis, een leven in vrede, gezondheid. Tel je zegeningen

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Dhr. B. Luiten, Laat je met God verzoenen

De tekst van vandaag: Hebreeën 8 : 1 – 5 en 10 : 19 – 25

Laat je met God verzoenen. Dat lijkt meer iets voor buitenkerkelijke mensen. Maar het is in de tekst gericht aan de gemeente van Korinthe. Zij zijn dus al christen.

De kern van de tekst is, dat wij een Hogepriester (Jezus) in de Hemel hebben, die daar zijn dienst vervult voor het aangezicht van God. Hij is bezig om verzoening te bewerkstelligen.

God heeft jou lief, maar ziet ook een groot verschil tussen hoe je had kunnen zijn en hoe je bent. Iedereen draagt een schuld in zich. Vraag je je wel eens af hoe de wereld nog kan bestaan met alles wat mensen elkaar aandoen? Dat kan alleen doordat Jezus voortdurend om verzoening vraagt. Hij is de Hogepriester die voor ons pleit tot aan de dag dat Hij zal wederkomen op aarde.

Jezus laat ook verzoening bedienen op aarde in de vorm van het voorgaan van een predikant in de kerkdienst. De kern van de eredienst is tenslotte de verkondiging van Jezus Christus, die God en mensen bij elkaar brengt.

Verzoening is meer dan vergeving. Vergeving is niet een doel, maar het middel om tot verzoening te komen. Als je tegen iemand zegt: “Ik vergeef je, maar ik wil je nooit meer zien”, dan mist je mededeling het doel, want het doel van vergeving is om samen weer verder te gaan, je met elkaar te verzoenen.

Verzoenen is: weer kunnen omhelzen. God omhelst ons. Omhelzen wij Hem ook? Als je dat kunt, ontdek je: God is mijn vreugde. In een donkere kamer zie je een puinhoop niet. Die zie je pas als het licht aan gaat. Als je je openstelt voor God en zijn licht in je leven binnenlaat zie je eerst steeds meer wat er niet goed gaat in je leven. Dat is niet om droevig over te worden, maar om te beseffen, dat God de verzoening steeds zoekt. Laat dat tot je doordringen en laat je met God verzoenen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M.W. Vrijhof, Gezegend met Israël

De tekst van vandaag: Genesis 12 : 1 – 9 en Efeze 2 : 11 – 22

Israël is meer dan een staat in een voortdurend conflict met de Palestijnen. Het is het begin van ons geloof, van onze kerk. Er loopt een niet te verbreken lijn van ons naar het volk Israël en terug. Aan de kant van Israël staan ook de aartsvaders, de profeten, Jezus Christus. Wij zijn gezegend met, door, vanuit en samen met Israël.

In Genesis gaat het ook over zegenen. Door Abraham straalt de bron van zegen de wereld in. Na de schepping van het licht wordt Genesis 12 ook wel het begin van de 2e wereld genoemd.

God koos er voor om na de zondeval in het paradijs, de zondvloed en de toren van Babel (de bestorming van de Hemel), nog weer een keer opnieuw te beginnen, nu met Abraham. God neemt zelf het initiatief. Hij vraagt Abraham om zekerheden los te laten en in vertrouwen op weg te gaan.

Een Joods gezegde is: Als je een flesje parfum dicht laat, kan niemand er van genieten, maar als je het flesje schudt komt de geur naar buiten. Abraham is geschud. Hij verspreid de “geur” van God.

Zijn nageslacht Israël is ons tot zegen geworden. Wat zouden wij weten van God de schepper als Israël niet zo standvastig de schriften van God zou hebben bewaard en Gods volhardende inzet om Zijn schepping te bewaren? God verbindt zich aan mensen en Hij verbindt mensen aan elkaar.

Paulus zegt in de brief aan Efeze: In Jezus Christus is de zegen van Abraham tot alle volken gekomen tot heil en tot vreugde. Door Jezus Christus zijn wij niet langer zonder hoop en zonder God in deze wereld. Zonder Hem is er alleen het hier en nu vol tegenslagen en beproevingen en eenzaamheid. Hoe anders is Gods bedoeling met ons. Wie hoort naar de stem van God, die ons ook nu roept door de geschiedenis van Abraham en van Israël, die zal een mens van hoop zijn in deze wereld en in de wereld die komt.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Dhr. R. van de Beek, Wat verlangen met je leven doet

De tekst van vandaag: Psalm 27

Verlangen geeft hoop. Het richt ons leven ergens op. Het is ook wat ons vormt.

David zegt: Ik wil daar zijn, waar God woont. Hij verlangt naar de liefde van God. Liefde die zo groot, zo glanzend, zo schitterend is, dat als je die ervaart, je eigenlijk niets anders meer nodig hebt.

Maar dan is David God kwijt. Hij zoekt, maar kan God niet vinden. Desondanks gelooft hij dat God hem niet zal verlaten.

Dat blijkt ook in het vervolg: God is bij mij, waar zou ik bang voor moeten zijn? Hij heeft vertrouwen.

Ook wij missen Gods aanwezigheid soms. Als we naar ons leven kijken, zijn er vele momenten waarop we God niet zien. Dan voelen we ons overspoeld door dingen als ziekte, onzekerheid, verdriet, gemis, pijn. Wat doen we dan? Vluchten we in afleiding of nemen we de rust en zoeken we God?

Er wordt wel gezegd, dat God een plan met ons leven heeft, maar het moet zijn, dat Hij een weg met ons leven heeft. God gaat met ons op de weg van ons leven, met als doel om ons dichter bij Hem te brengen. Wij zijn die weg, en daarmee God, regelmatig kwijt. Vragen wij God dan om ons opnieuw die weg te wijzen?

Als je leeft vanuit het verlangen naar de weg met God, wordt het je passie in deze wereld om die dingen te doen, die je in de richting van God brengen. Dingen, die ons daar van afleiden, brengen ons op een dood spoor. Een verlangen naar wat dan ook moet niet concurreren met het verlangen naar God.

Stellen wij God de vraag: Wijs mij de weg en geef mij geduld om die weg te ontdekken en die weg ook te gaan?

“Verlangen” is binnen onze gemeente het thema voor het komende kerkelijk seizoen. Verlangen naar God, maar kijk ook eens naar andere verlangens (passies) in je leven. Passen die ook in de weg naar God? In het verlangen naar God is alles veilig. En Hij zal je onderwijzen in zijn weg.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. B. Loonstra, thema: Zwart-wit  of tinten grijs

De tekst van vandaag: Psalm 1 : 1 t/m 2 en 4 t/m 6 en 1 Johannes 3 : 1 – 10

Een bekend lied, dat jaarlijks terugkeert in de “Passion” is “Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit, maar in de kleur van je hart.” Mensen zijn niet of goed of slecht.

Als je de tekst leest vanuit de zwart-wit gedachte, lijkt het daar wel zo te worden gesteld.

Psalm 1 zet de rechtvaardigen tegenover de wettelozen.

In 1 Johannes 3 staat: “Wie in Hem blijft zondigt niet” en “Wie zondigt komt uit de duivel voort.”

Dat is behoorlijk schrikken, want wie kan er nou zeggen, dat hij of zij nooit zondigt?

Wat moeten we nou met deze tekst?

In de tijd van psalm 1 bestond er al een tweedeling. Een kleine groep goedwillende gelovigen die voortdurend werden aangevallen en tegengewerkt in een samenleving met een wankele  rechtsorde. Stel je voor, dat onze eigen samenleving gedomineerd wordt door misdaadbendes, hooligans, complotdenkers en anarchisten. Zou je je dan als christen niet bedreigd voelen zonder de bescherming van een bevoegd gezag?

Zo kun je dat ook in 1 Johannes 3 zien. Door dwaalleraars was er een tweedeling in de maatschappij ontstaan. Zij voelden zich beter en keken op de gewone gelovigen neer, want die waren niet ingewijd in de geheimenissen van de geestelijke wereld.

Maar daarmee zondigden die dwaalleraren tegen het gebod van de liefde. Dáár doelt Johannes dan ook op als hij zegt “Wie in Hem blijft, zondigt niet”.

Zonde wordt omschreven als wetteloosheid, liefdeloosheid. Dat was de houding van de tegenstanders van de christenen.

Zoek de invulling van het leven in de liefde van de Here Jezus. Is Hij de bron waaruit je leeft? Verlangen naar Hem geeft evenwicht en stabiliteit aan je bestaan. Je bouwt je huis (je leven) op een rots en niet op zand.

Eens voltrekt God de scheiding op de dag van het oordeel. Voor de gelovigen is dat een dag van bevrijding. Jezus komt je uitnodigend tegemoet: “Kom binnen en vier feest.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J. van Mulligen, thema: Zangdienst

De tekst van vandaag: 1 Kronieken 16 : 8 – 13 en Openbaringen 15 : 2 – 4

Met liturgie wordt in de kerk de orde van dienst bedoeld. En in onze kerken bestaat die uit de volgende onderdelen:

  • Dienst van het Woord (de preek)
  • Dienst van de gebeden (dankzegging en voorbede)
  • Dienst van de offeranden (de collecte).

Vanmorgen wil ik daar iets aan toevoegen. De dienst van het zingen. Het zingen is een reactie op de woorden van God. In de gelezen tekst is zang de hoofdmoot van de dienst. Zang is nog steeds belangrijk en feitelijk onmisbaar in de dienst. We hebben het in de afgelopen periode gemist omdat het zingen ook een “Dienst” is.

In Openbaringen (een vooruitblik naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde) kom je zang ook vaak tegen. Zingen is net als preken, verkondigen en belijden. Als je nadenkt over wat je zingt merk je, dat je met zingen heel wat zegt. Zingen is woordbediening. Dat komt tot uiting in vers 4 van de gelezen tekst. De ark is in de tent binnengebracht, er worden offers gebracht, er word samen gegeten en dan volgt de dienst waarin de Levieten de Heer moeten roemen (gedenken of danken), loven (belijden) en prijzen (uitbundig bejubelen).

In de tekst gaat het om een dienst waarin zang een belangrijk onderdeel is. Zingen is ook niet maar een opvulmoment of een pauze. Het is een wezenlijk onderdeel, ook van onze dienst. Een lied kan soms meer zeggen dan een preek. Ook in een lied kan Gods woord spreken.

Zang komt op veel plekken voor in de bijbel.

In het tekstgedeelte uit Openbaringen wordt de nadruk gelegd op de zang in de Hemel. Rondom de komst van Christus werd ook gezongen door de engelen, door Simeon en Anna.

Zingen is het dienen van God en het dienen van elkaar. Het volk van God is een zingende gemeente. In de Coronatijd hebben we in het ontbreken van zang ook de band als gemeente erg gemist.

Ons lied kan een getuigenis zijn voor anderen. De dienst van het zingen is een dankdienst “met hart en mond en handen.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Ds. J. van Mulligen, Wie zoekt wie?

De tekst van vandaag: Lucas 19 : 1 – 10

Stel, je moet iemand bellen en je zoekt zijn of haar telefoonnummer op en op datzelfde moment belt er iemand en het blijk degene te zijn, die jij net wilde bellen.

Zoiets gebeurt ook in dit bijbelgedeelte.  Zacheüs zoekt Jezus, maar tegelijkertijd zoekt Jezus hem.

Zacheüs had van Jezus gehoord en iets maakt in hem een verlangen los naar echt geluk en een zinvol bestaan, want geld en hebzucht maakten hem niet gelukkig.

Hij krijgt van de menigte geen kans om vooraan te staan. Hij klimt uit wanhoop daarom maar in een boom. Als Jezus bij de boom is gekomen heeft Hij geen oog meer voor de menigte en de mensen om Hem heen, maar ziet Hij Zacheüs in de boom. Jezus wàs al op zoek naar Zacheüs. Wij komen tot Jezus omdat Hij eerst naar ons toe kwam. Hij zoekt je en wil in je huis komen en met je praten.

Volgende week vieren we Avondmaal en Jezus zal er bij zijn. Het is een viering, een feest dus, geen sombere bedoening. Het avondmaal is een gedachtenis aan de liefde, de verlossing en het offer van verzoening en vergeving dat de Here Jezus bracht voor ons.

Avondmaal begint met een schuldbekentenis.

Ten tweede is er de belofte, dat als je bij Hem komt, Hij vergeeft.

Als derde ga je na de viering je een levensstijl hanteren uit dankbaarheid om de verlossing van je schuld en dat je dat tot uitdrukking brengt naar de mensen om je heen.

Zacheus en de mensen zijn verbaasd, maar Jezus wilde die dag bij Zacheüs zijn. God de vader is Zacheüs kwijt en hij zoekt. God is ook nu zijn kinderen kwijt, maar Hij investeert alles om ons te zoeken en te vinden. Zelfs als je Hem niet wil zien blijft Hij naar je zoeken.

Nog even over Zacheüs: Wie zocht nou wie? Het avondmaal is de viering van dat wij God hebben gevonden en Hij ons.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Ds. D. Visser, Genieten van Rust

De tekst van vandaag: Hebreeën 3:7 – 4:11

Was voor u de Coronacrisis een periode van rust of juist van onrust?

Het geloof van de Hebreeën wordt bedreigd. Ze hebben Jezus Christus leren kennen en Hem erkend als hun Verlosser, die rust brengt. Het geloof geeft perspectief en vertrouwen en rust.

Maar het leven kent ook tegenslag. Het geloof kan soms op raken of je hebt het zó goed, dat je denkt dat je God niet meer nodig hebt. Kortom er sluipt ongehoorzaamheid/ongeloof in je leven.

Het volk Israël kreeg door God na de uittocht uit Egypte ook een pracht van een toekomst voorgespiegeld. Maar in de woestijn, toen het allemaal wat tegenzat raakten ze hun geloof kwijt. Het gevolg: Ze mochten het beloofde land (de Rust) niet binnengaan.

De Rust (met een hoofdletter), de sabbatsrust moet voor ons nog komen. Wat lijkt het ons geweldig als die nieuwe wereld met zijn sabbatsrust er zal zijn.

Wij zijn gemeente en we proberen Gods weg te gaan, maar het valt ons soms zwaar. Er zit zoveel tegen. In tijden van tegenspoed zoeken we ons heil vaak in het oude normaal. Maar dat oude normaal heeft wel geleid tot een klimaatcrisis. Dat is dus ook niet altijd de juiste weg.

Het is niet, dat je niet mag genieten van het leven, maar doe het wel met het oog op God.

Alleen Jezus Christus geeft Leven (met een hoofdletter). Hij maakt je tot een echt mens. Hij is het die de bron van de onrust in ons leven wegneemt.

Het Coronavirus is niet de bron van onrust, maar het virus van de zonde. Daar komt alle ellende uit voort. En die bron van het kwaad heeft Jezus weggenomen. Daarom zegt de Here: Kom tot mij en geniet van de Rust. Ook vandaag, ook morgen, ook op de Grote Dag van Jezus wederkomst.

Wanneer is die dag dan?

Het verlangen naar die wederkomst, die nieuwe wereld, dat hoort heel erg bij het christen zijn. Christenen moeten leven als mensen op deze aarde met voortdurend in het achterhoofd, dat Jezus misschien al wel morgen terug kan komen.   

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Br. H.J. Takken, Een Pelgrimslied

De tekst van vandaag: Psalm 84

Het is in deze vakantietijd voor velen een tijd om op reis te gaan. Ook in de bijbel is er vaak sprake van reizen. Denk maar aan Paulus, die vanuit Israël via klein Azië tot in Europa reist. Of Abraham, die vanuit Ur op reis gaat naar het land dat God hem beloofde. Jozef en Maria, die moeten vluchten voor Herodes en naar Egypte reizen. En ook Jezus zelf reisde het hele land door.

Zo is er ook in psalm 84 sprake van een reis. De dichter is op weg naar de tempel in Jeruzalem. Een reis naar de woning van God. Psalm 84 is dus een pelgrimslied. De dichter ziet er naar uit om in het huis van de Heer te zijn.

Wij zijn ook pelgrims. Niet fysiek onderweg naar een bedevaartsoord. Wij zijn op reis door dit leven naar het Hemelse Jeruzalem. Leeft bij ons net als bij de dichter het verlangen om God te ontmoeten en om in zijn woning te zijn?

Wat betekende het in die tijd om pelgrim te zijn? Joden moesten volgens voorschrift (Exodus 34) 3 keer per jaar naar de tempel in Jeruzalem reizen. Al met al was je daarvoor in die tijd ongeveer een week van huis. En iedereen moest dat doen, dus je huis was in die periode onbeheerd en dus prooi voor inbraak en plundering. Maar in dezelfde tekst staat ook, dat God voor jou en je akkers zal zorgen als je op reis bent. Pelgrims gingen dus in vertrouwen op reis. Letterlijk staat er “onbevangen”, zonder zorgen.

Maar de reis gaat niet zonder hindernissen. Zo komen ze door een dal van dorheid, wat ook kan worden gelezen als een dal van tranen.

Ons leven leidt soms ook door dorre dalen. Maar dan staat er: Gezegend hij, die op zijn reis door zo’n dal zijn heil bij God zoekt. Dan wordt een dal van tranen een oase.

In vers 4 van psalm 84 staat ook “Zelfs een mus en een zwaluw (eenvoudige vogeltjes) vinden in Gods huis een plek.”

Iedereen is bij Hem welkom. Iedereen, die zijn hulp en kracht van God verwacht.  

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: A. Dingemanse, Geestelijke groei

De tekst van vandaag: Filippenzen 1 : 1 – 11

God heeft Paulus door een visioen naar Filippi gebracht. Paulus heeft er het evangelie verkondigd. De mensen waren er gevoelig voor en zijn door zijn prediking tot geloof gekomen. God gaf het in hun hart.

Hij geeft het ook in ons hart. Dat verandert een mens. Je gaat dan anders denken en doen.

God schakelt daarvoor mensen in. Mensen die niet gaan voor het grote geld, maar hun leven in dienst stellen van God. Ook wij hebben de boodschap van God meegekregen van andere mensen. Van onze ouders, van de dominee, of misschien van iemand anders. Die mensen bidden voor ons, die blijven voor ons bezig, opdat we het geloof vinden en vasthouden.

Is dat goede werk van God ook al in uw leven begonnen? Je vraagt je misschien af Ben ik wel een kind van God? Hoe weet ik dat Gods werk in mij begonnen is? Dan merk je aan de vruchten.

Vruchten aan een boom zie je groeien. Er zit leven in. Merken we (en onze omgeving) ook dat de vruchten van het geloof in ons groeien? Voelen we de behoefte om steeds dichter bij God te komen?

Paulus bidt om geestelijke groei. Dat is groei in liefde, en hij weet: God moet het geven.

Belangeloze en onvoorwaardelijke liefde is het centrale thema in Gods wil over ons leven.

God komt naar mensen toe die het verkeerd doen. Hij biedt vanuit Zijn liefde onvoorwaardelijke vergeving. En hij vraagt ons om deze liefde ook te delen met elkaar. Die liefde groeit door kennis van God. Die leer je uit de bijbel en door je geloof te delen met anderen. Die liefde kun je overal en op allerlei manieren delen. In je werk, je contacten, je gezin.

Ons leven is vol met kennis. Die kennis moeten we laten leiden door fijngevoeligheid. Bij geloofsgroei ga je aanvoelen wanneer het de verkeerde kant op gaat. God vergeeft ons en nodigt ons voortdurend uit om Zijn weg te volgen. Wij moeten alleen open staan voor Zijn woord en fijngevoelig zijn als de Here de weg wijst in ons leven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde.