preek van de week

archive

Home Category : preek van de week

Voorganger:     Alex Nieman leest een preek van ds H. Biesma, Meer dan rotsvaste trouw

De tekst van vandaag: Jesaja 54 : 1 – 10

Wij kunnen zeker zijn van Gods meer dan rotsvaste trouw. Hij bevestigt dat vanuit Zijn schepping. “Al zouden de bergen wijken en de heuvels wankelen, Mijn liefde zal nooit meer van jou wijken.”

De woorden zijn in eerste instantie geadresseerd aan Sion/Jeruzalem. Bedoeld wordt hier de gemeente van het oude verbond. Maar ook wij mogen ons deze geweldige woorden toe-eigenen.

Jeruzalem is er op dat moment slecht aan toe. Verwoest en ontvolkt. De Heer laat niets meer van zijn aanwezigheid en liefde merken.

Ook in ons eigen leven kan het soms donker en vol moeite zijn. Gemis, verdriet, pijn van de eenzaamheid, grote onzekerheid over de toekomst. Soms lijkt God ver weg.

God wil bekend staan als een God met een warm en open hart. Als Hij onze zonde en schuld en onze onmacht en verlorenheid ziet, gaat dat Hem aan het hart.

God kent ook onze moeite om Hem zonder reserves te geloven en te vertrouwen. Hij laat ons het plaatje van de bergen zien. Onwrikbaar, ondanks alle stormen en buien en bliksems die er op ingeslagen zijn, maar nog massiever is de belofte van Zijn genade en trouw.

Wat doen wij met deze Goddelijke boodschap van genade, trouw  en vrede? Je kunt zeggen: Oke, als God het zegt, zal het wel zo zijn. Dan hoef ik mij dus geen zorgen te maken.

Maar dat is wel erg oppervlakkig. Als het dan eenmaal zover komt dat bergen wijken en heuvelen wankelen, wat is dan je houvast?

Wij moeten ons oefenen in de beleving van dat houvast. Er is geen beter leven, dan bouwen op de vaste grond van Gods belofte en van zijn verbond. Want al zou de aarde zich verplaatsen, al zouden bergen wankelen en wegzakken in de zee. God is trouw waarheen de wind ook waait.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Ds.  A. Broersma, Gods vriendschap werkt nog steeds

De tekst van vandaag: Jesaja 41 : 1 – 11

“Vriendschap met de Eeuwige is een vriendschap voor eeuwig.” Zo staat het ook in psalm 136 “Want zijn goedertierenheid zal bestaan in eeuwigheid.” In deze psalm wordt steeds het eeuwigdurende van Gods trouw herhaald.

In Jesaja 41 leeft het volk Israël in ballingschap in Babel. En Babel wordt bedreigd door de opkomst van het Perzische rijk. Dat brengt onrust onder de mensen. Ook het volk Israël wordt angstig. Jesaja zegt: Hier spreekt de God die de schepper is van hemel en aarde, maar tegelijkertijd spreekt God zijn onvoorwaardelijke steun uit aan het volk. Hij verwijst daarbij naar Abraham, die als vriend van God op reis is gegaan. Abraham ging vol vertrouwen, maar hij moest als vreemdeling wel zelf de weg vinden. Hij leerde zijn leven in handen te leggen van God zijn vriend, die een toekomst aan het bouwen was. God, de vriend van Abraham is tijdens de ballingschap nog steeds de vriend van het volk.

Vriend zijn met God betekent zoiets als zien door de verrekijker van het geloof, en dan ervaren dat God de toekomst in handen heeft. Ook als je in paniek raakt om de situatie in je leven of de situatie in de wereld is God er als vriend om je te troosten, te sterken en te steunen.

God sterkt ons met zijn sterkte zodat wij als sterke mensen de juiste beslissingen kunnen nemen.

God troost als een moeder. God ondersteunt je.

Dat is geen sprookje. God is geen geschiedenis. Na Abraham was Hij er ook voor het volk in Ballingschap en Hij is er ook nu voor ons. Gods vriendschap stopt nooit zoals ook de liedtekst zegt: “Het verbond met Abraham zijn vrind bevestigt Hij van kind tot kind.”

God houdt vast aan zijn belofte om vriend van mensen te zijn.  Vinden wij zijn vriendschap de moeite waard? Met zicht op de toekomst op Gods volmaakte wereld is het dat zeker.

Gods naam is niet voor niets “Ik ben die ik ben en Ik zal er zijn”. Dat geldt nog steeds, ook in 2021. 

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Ds.  J. Groenleer, Gezegend zingen

De tekst van vandaag: Jesaja 52: 4 – 6 en Efeze 1: 1 – 14

De brief aan Efeze is een brief voor en over de kerk. Deze brief begint met een lied.

Toen het geloof werd verteld, was de boodschap: “Het is Gods werk”. De kerk is een minderheid waar onderling ook nog wel verdeeldheid heerst. Dat klinkt niet best, maar het lot van de kerk ligt in Gods handen. Laten we daarom het oog op God gericht houden.

De kerk is er in de eerste plaats om te zingen (God te zegenen). Als je dat vergeet, vergeet je om waarachtig kerk te zijn. Wij  mogen zingen (zegenen) omdat God ons eerst heeft gezegend.

Zegeningen als vergeving en verzoening waardoor je God weer in de ogen kunt kijken. Hij haalt in Jezus Christus het kwaad uit ons leven en draagt de zonde en de schuld uit ons leven weg; vrede, die het leven met God en met elkaar aangenaam maakt en laat groeien, liefde, blijdschap, vreugde en geborgenheid.

Al die zegen is verbonden aan Christus. In Hem wordt ons het leven en Gods toekomst in de schoot geworpen. Zien wij dat? Wij zijn geneigd om de boot een beetje af te houden. Wij hebben er vaak moeite mee om genade ook echt genade te laten zijn. Wij hebben het eerder over onze eigen problemen binnen de kerk of het kerkverband. Dat valt buitenstaanders dan ook vaak het eerst op.

Maar Paulus begint zijn brief met een lied om ons de oren en de ogen te openen voor het wonder van God. Dat we kerk mogen zijn en dat we samen zijn naam groot mogen maken en goed van Hem mogen spreken.

Dat is de grootste gave en grootste opgave van de kerk. Maar dat haalt de krant niet. Waarom niet? Omdat we niet eerst zingen. Met zingen wordt je in de ruimte van God gezet.

We moeten ook wel praten, en ook grondig en goed, maar éérst het lied. Als we daarmee beginnen wordt ons doen en laten ook een loflied.

De Geest is uitgestort. Hij leert ons zingen van Gods goedheid en genade. Aan ons de vraag of wij leven uit die Geest.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M.W. Vrijhof, Bijbelse Heiligheid

De tekst van vandaag: Hosea 11

Wat is de heiligheid van God? Is dat Zijn strengheid? Als dat zo is, dan heerst er een soort hoogspanning in de relatie met God en hoogspanning kan heel gevaarlijk zijn.

De bijbel geeft een andere interpretatie. Daar wordt God niet als streng, maar veel meer als anders omschreven; niet op één lijn met iets of iemand uit de schepping. Je kunt God niet categoriseren. Je kunt van Hem niet een god (met een kleine letter) maken. Goden met kleine letters zijn uitvindingen van mensen. Je gaat dan menselijk over hem denken.

Hosea moet van God trouwen met Gomer, een vrouw met een twijfelachtige reputatie op sexueel gebied. De relatie tussen Hosea en Gomer moet gezien worden als een vergelijking met de relatie tussen God en het volk Israël. God houdt van zijn volk, maar het is een overspelig volk. Zij keren zich keer op keer van Hem af.

God weet, dat mensen vaak de mist in gaan, en dat ze Hem voortdurend aan de kant zetten. Dat is ook voor ons een signaal om over na te denken. Geef ik God de eer die Hem toekomt? Of heb ik Hem gemaakt tot een god met een kleine letter?

Wij mensen verbreken een relatie als anderen ons bedriegen, geen aandacht voor ons hebben of ons voor schut zetten. Maar God zegt : “Ik laat mijn toorn varen, want God ben ik, heilig in jullie midden.”

God is anders. Dat vertaalt zich in genade, in onverdiende liefde.

God wil liever zelf de pijn dragen dan om mensen uit te roeien. Dat is adembenemend. Waar wij geneigd zijn het woord heilig te koppelen aan strengheid, daar koppelt God het aan liefde.

Hij heeft een Heilige liefde voor zijn mensen. Daarom zond Hij zijn eniggeboren Zoon in onze wereld.

Het verhaal van Hosea doet denken aan Golgotha. Daar heeft God onze menselijke schuld op zich genomen. De heiligheid van God is een uitnodiging aan ons allen om Hem niet te maken tot een god met een kleine letter. Het is een uitnodiging om ons leven weer te richten op Zijn wegen.

De vraag die aan ons wordt gesteld is: Wat doet de liefde van God met u? Laten we daar in ons hart antwoord opgeven. Wij mogen deze heilige God door Jezus Christus onze Vader noemen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. M. Hogenbirk, Uitverkoren vreemdeling

De tekst van vandaag: 1 Petrus 1 : 1 – 12

Vreemdelingen hebben vaak het gevoel, dat je niet welkom bent, er niet bij hoort.

De christenen aan wie Petrus schrijft, zijn een vreemde in hun eigen omgeving. Ze behoren tot een minderheid en worden buitengesloten. Petrus wist als discipel van Jezus hoe het was om als vreemdeling tussen eigen mensen te leven.

Vervreemding is ook in toenemende mate het gevoel van christenen in deze tijd.

Maar als christen ben Je niet alleen maar een vreemdeling;  je bent een uitverkoren vreemdeling. Het is bedoeld als bemoediging. Je bent door God uitgekozen. God zorgt voor ons als een liefhebbende vader. We zijn door Hem apart gezet. We zijn geheiligd door de Geest om eerst door God gediend te worden, dat te beleven en dan ook God te dienen. Heiliging is een doorlopend proces. De Geest geeft gaven, maar het gaat ook om de vrucht van de Geest (goedheid, zelfbeheersing, liefde, vriendelijkheid en geduld). Allemaal menselijke eigenschappen; niet hoog gegrepen, maar heel dichtbij.

We moeten, geheiligd door de Geest, steeds beter worden door gehoorzaam te zijn aan Jezus Christus. We moeten Hem volgen, naar Hem luisteren. Maar we moeten ook bereid zijn om offers te brengen door ons leven in dienst te stellen van God. Als je leeft in de vergeving door Jezus Christus, sta je ruim in het leven. Je mag dan altijd opnieuw beginnen. Genade en vrede zijn er in overvloed. Genade is vrolijk en geeft ruimte. Jezus Christus geeft jou ruimte ondanks al je zwakheden en beperkingen als mens. Als je Jezus aanvaardt, ontstaat er steeds meer ruimte door een groeiend geloof.

En naast groeien moet je ook bloeien, want pas als je bloeit kun je vruchten dragen.

Het komt voor ons aan op de keuze om echt te geloven, dat God jou heeft uitgekozen en dat jij dus ook kiest voor God.

Dat betekent: niet meegaan met de meerderheid en niet meehuilen met de minderheid. Weet, dat God jou heeft uitgekozen om wie jij zelf bent. Al vinden vele anderen dat vreemd, het is wel een feit.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. J.B. Wilmink, Zelfs al redt God ons niet

De tekst van vandaag: Daniël 3 : 1 – 18

Bij de vervolgde kerk denken we over hoe afschuwelijk het er aan toe kan gaan bij de vervolging van christenen in landen als bijvoorbeeld Irak, Iran, Afghanistan en Nigeria. Christenen worden er gehaat, vervolgd en gedood om hun geloof.

Daniel 3 is weliswaar geen echt martelaarsverhaal, want zij werden gered. Maar vóór hun redding moeten ook zij toch doodsangsten hebben doorstaan.

Stel je voor, dat je bij een grote manifestatie, waar iedereen knielt, blijft staan. Zou je je dan niet eenzaam voelen al ben je met z’n drieën? Martelaarschap is een eenzaam avontuur. Als de proef wordt afgenomen of jij gelooft, is persoonlijk geloof en moed nodig om je als christen staande te houden.

Het pompeuze gouden beeld van Nebukadnessar moest de macht van de koning uitstralen op een religieuze manier. Maar macht kan een angstig bezit zijn. Nebukadnessar is ook angstig. Hij vertrouwt het niet. Hij neemt de drie mannen apart en spreekt hen aan zonder alle andere bestuurders er bij. En na afloop kijkt hij zelfs of ze wel echt verbrand zijn in de oven.

De zin “Wij vinden het niet nodig om uw vraag te beantwoorden.” straalt daarentegen zekerheid uit, maar ook bescheidenheid. Ze zeggen niet, dat God hun ZAL redden. Ze zeggen, dat Hij hun KAN redden. Dit maakt deze geschiedenis nog vóór het ingrijpen van God al een overwinningsverhaal.

Deze drie mensen worden gered, maar zovelen zijn door toedoen van terroristische regimes omgebracht. Waarom horen we van zulke reddingen vandaag de dag niet meer?

Wij delen in het wonder van de redding door Christus’ opstanding. Die alles overtreffende opstandig, daar kan niets tegenop. God zegt: Wie in mijn Zoon gelooft zal leven in wat voor situatie hij ook zit.

De drie vrienden uit het verhaal hadden een geloofsmoed, die niet beschaamd is geworden.

Zij deden het met een wonder. Wij doen het met het wonder van Christus’ opstanding.

De redding is voor Nebukadnessar ook een teken. Hij realiseert zich, dat, hoe machtig hij ook denkt te zijn, er toch nog een macht boven hem staat.

De les uit dit hoofdstuk is: Nooit hoop ik tevergeefs op God.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger:     Ds. C.J. van de Boogert, Pinksteren als afsluiting van Pasen

De tekst van vandaag: Exodus 19 : 1 – 6, 14 en 16 – 21 en Handelingen 2 : 1 – 3

Pinksteren is een bijzonder feest. Het valt 50 dagen na Pasen. Waar Pasen de bevrijding van zonden inhoudt, geeft Pinksteren invulling aan het bevrijde leven. Pasen wordt afgesloten.

Het volk Israël was net bevrijd uit de slavernij in Egypte, maar ze moesten na jaren van onvrijheid nog leren om de vrijheid in te vullen.

God kwam hiervoor naar het volk. Dat gebeurde op een indrukwekkende manier. Met donder, bliksem en een aardbeving. Dat is niet wat je verwacht. Je verwacht, dat Hij in ons hart een plek inneemt. Maar als God zich in al zijn grootsheid zou laten zien, stort de hele kosmos zich over je heen (dat is het einde der tijden). God blijft verborgen. Hij wil heilzaam in ons wonen.

Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament zie je dat God door een middelaar komt. In het Oude Testament door Mozes en in het Nieuwe Testament door Jezus.

In het Oude Testament worden mensen door de Geest gegrepen en worden daardoor enthousiast, maar de Geest wordt pas ècht belangrijk als hij bij ieder van ons in onze harten werkt en ons van binnenuit heelt. Bij Pinksteren wordt het dan ook persoonlijk. Het vuur verdeelt zich over alle aanwezigen en dat wekt verwondering.

God woont in ieder mens apart. Hij respecteert ons zoals we zijn; elk met ons karakter, ons intellect, onze gemoedsgesteldheid. Die verscheidenheid wordt benadrukt, door mensen die uit alle windstreken komen. God maakt geen onderscheid. Hij neemt mensen uit alle culturen in dienst. De roeping geldt voor iedereen, voor jongeren, ouderen, mannen, vrouwen, binnenlanders en buitenlanders. Allen worden in dienst genomen en mogen getuigen zijn van het nieuwe normaal, de nieuwe vrijheid.

Maar die vrijheid is veel meer dan vrij kunnen rondlopen of op een terrasje kunnen zitten. Het betekent, dat je in liefde met elkaar omgaat, dat je elkaar hoort, ziet en aanvaardt en dat je je door elkaar laat opbouwen.

In het Oude Testament vroeg het volk Israël zich af hoe ze de nieuwe vrijheid moesten invullen. Zij kregen hiervoor de 10 geboden. Diezelfde vraag speelt na Pasen ook. De ontvangen vrijheid moeten we invullen met respect voor God en daarnaast respect voor elkaar. Wij krijgen de Geest van God die zorgzaam is, die ons doet opbloeien in dienst van God.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Prof. Dr. H.J. Selderhuis, Toegang tot Kanaän.

De tekst van vandaag: Jozua 3 : 7 – 17 en Jozua 4 : 15 – 24

Stel, dat u in verband met de Corona beperkingen op vakantie gaat in Nederland en stel dat u op bijvoorbeeld de boulevard van Vlissingen loopt en de kinderen vragen wie Michiel de Ruyter was, Weet u dat dan?

In Israël kan dit ook gebeuren. Stel, je gaat een dagje wandelen bij Gilgal en dan kom je daar die stapel stenen bij de Jordaan tegen. Dan moet je kunnen vertellen, wat die betekent. “Het is de Here, die ons door de Jordaan heeft geleid.”

De Heer laat Israël 3 dagen wachten. Waarom? Om de mensen duidelijk te maken, dat ze zelf de rivier niet kunnen oversteken. Ze hebben Hem nodig.

Jozua zegt, dat de priesters met de ark de gevaarlijke rivier in moeten lopen. Met de ark! het kostbaarste bezit van het volk met de stenen tafelen van het verbond en het verzoendeksel. Toch protesteert niemand. De priesters ook niet.

Zodra ze het water in lopen, stopt het water met stromen en aan de andere kant stroomt het water weg. Dat is niet een tovertrucje, het is ook niet de ark zelf, maar de ark als teken van Gods verbond en genade. Het is het geloof, het vertrouwen waardoor het water stopt.

Zou u durven oversteken? Of denkt u dat het water toch weer gaat stromen voordat u aan de overkant bent? Realiseert u zich, dat u ook heeft gemopperd en geklaagd en dat God ontevreden zou kunnen zijn over uw leven? Zou u niet liever een omweg maken?

Het beloofde land is het leven met God. De weg door de rivier is de weg naar een leven met God. Die wordt bereid door de Here Jezus Christus. Er is geen andere route dan door Jezus Christus, die deze weg voor ons heeft geopend.

Stel, dat iemand niet durft en zegt “God wil mij vast niet aan de overkant hebben.” Zeg dan “Kom mee, kijk naar het kruis van Jezus Christus. Ook voor jou is Hij gestorven. Je kunt gaan. De weg is vrij.

Als de laatste over is, komen de priesters ook en dan klapt de muur van water in en raast de rivier verder alsof er niets gebeurd is. Daarom die stapel van 12 stenen. Als je daar bent en de kinderen vragen naar de betekenis van die stenen, vertel dan wie de Here is en wie Hij voor je kinderen wil zijn. Vertel wie God is, wie Jezus Christus is. Het is de Here die zorgt voor behoud. Het is de Here die zorgt voor zijn kerk. En laat het dan zo zijn, dat niemand van ons, die dit woord hoort, zal zeggen. “Ik blijf toch liever aan deze kant”, maar vol vertrouwen de weg langs de ark, langs Jezus Christus gaat.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Student J.A. de Kok, Een nieuw leven

De tekst van vandaag: Kolossenzen 3 : 1 – 4

Als je een mooie vlinder ziet, is het bijna niet  voor te stellen, dat dat eerst een dikke harige rups was. Hij heeft een compleet nieuw leven.

Dat geldt ook voor iedereen die Jezus heeft aanvaard, die zoals de tekst zegt, gestorven is en met Christus is opgewekt in een nieuw leven.

Wat houdt dat nieuwe leven in? Het gaat om 3 dingen:

  • Gestorven met Christus betekent hier niet fysiek gestorven, maar gestorven voor de machten van de wereld (alles wat ons tegenhoudt om met Christus te leven).
  • Opgewekt uit de dood met Christus betekent: U was dood door uw zonden maar God heeft u met Christus opgewekt en bevrijdt van de zonde. De zonde heeft geen grip meer op ons.
  • Met Christus leven verborgen in God. In tegenstelling tot het nieuwe leven van een vlinder ziet een christen er nog steeds hetzelfde uit nadat hij het nieuwe leven is binnengegaan. Die verandering zit van binnen.

Jezus is naar de Hemel gegaan, zodat wij daar ook een thuis mogen hebben. Ons echte thuis. Als je Jezus niet kent, heb je niets met de Hemel. Maar als je Jezus kent mag je als christen ook n u al de Hemel je vaderland noemen.

Het nieuwe leven vraagt van ons, dat we er ook naar gaan leven. Als een vlinder uit zijn cocon komt, kruipt hij ook niet meer. Hij vliegt.

In de tekst staat: Streef naar, en richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is.

Streven is leven vanuit het geloof. Dat vraagt om een actief geloofsleven. Het gaat niet vanzelf. Daar moet je aan werken. Je aandacht wordt toch steeds getrokken naar de dingen van deze wereld. Daar kun je schuldgevoelens over hebben, maar wie in Jezus gelooft heeft de Hemel al ontvangen.

Richt u op wat boven is betekent, dat je al je bezigheden, alle ontmoetingen beoordeelt vanuit je geloof in Jezus Christus. Dat is Christen zijn in de praktijk van ons leven. Hoe doe je dat? Laat je leiden door de Geest en niet door je eigen natuur. Richt je je op de Hemel en je krijgt er een nieuwe aarde bij, richt je je op de aarde en je zult zomaar de heerlijkheid van de Hemel mislopen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Voorganger: Ds. A. Dingemanse, Vasthouden, Jezus is opgestaan.

De tekst van vandaag: 2 Timotheüs 2 : 1 – 13

Vier weken geleden hebben we Pasen gevierd. De opstanding van onze Heer Jezus Christus. Wat heeft dat met ons gedaan voor ons dagelijks leven? Zijn we nog vol vuur of is alles weer gewoon? Je kunt de Paasbeleving zo maar kwijt zijn.

In het gelezen bijbelgedeelte zit Paulus in een vreselijke situatie. In de gevangenis tussen de misdadigers met de doodstraf in het vooruitzicht. Paulus vindt dat het lijden bij het volgen van Jezus Christus hoort. Maar, zegt hij: Boodschappers kunnen geboeid worden, maar de boodschap laat zich door niets en niemand boeien. Houdt in gedachten, dat Jezus Christus is opgewekt uit de dood. Blijf hier altijd aan denken. Hij is verandert. Jezus Christus heeft en geeft leven, dat niet meer aan de dood onderhevig is. Door Zijn dood zijn wij gered. Wie met Jezus leeft, gaat door de dood heen naar een eeuwig leven.

Dat is waaruit wij mogen leven. Die Heer gaat met je mee, elke dag. Ook christenen worden ziek en ondervinden de gevolgen van Corona. We kunnen dat vaak niet rijmen met de almacht van God.

Maar de woorden van Paulus in zijn lijden bemoedigen ons. Wij moeten vasthouden aan de opstanding van Jezus. Hij is de levende. Hij werkt verder aan onze redding. De toekomst is van Hem. Straks wordt alles anders.

We mogen bidden om ontferming, om redding. Gebed is een machtig wapen. Je mag je leven, je angsten, je zorgen, je ziekte bij Hem brengen. Hij hoort en Hij is bewogen met ieder van zijn kinderen. En nee, we krijgen niet altijd alles wat we vragen, maar schrijf uw gebeden eens op, en kijk later eens terug of er in uw leven ook geen verhoringen gekomen zijn. U zult ontdekken, dat ze er echt wel zijn. We moeten ze alleen wel leren zien.

Misschien zegt u “Ik wou dat ik het had. Dat ik zo kon vertrouwen op de Here Jezus.” Weet dan dat Hij je zoekt en je vraagt om je problemen bij Hem te brengen. Je zult ontdekken, dat er dan een wonderlijke vrede en vreugde naar binnen stroomt. En dat je met Hem ook mag leren leven met vallen en opstaan. Dat is mooi weergegeven in het lied “Jezus leeft en ik met Hem”.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

Read More →

Tekst van de dag

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde.