Voorganger:     Ds. A.C. van der Wekken, Het is de Here.

De tekst van vandaag: Johannes 21 : 1 – 14

Vorige week hebben we het Paasfeest gevierd, de opstanding van Jezus Christus. Maar hoe herken je Hem als levende Heer in je leven? Is dat een  fijn gevoel, een blijde ervaring?

Die vraag speelde ook aan het meer van Galilea. Waarom presenteert Jezus zich hier op zo’n bijzondere manier? De leerlingen moesten hem leren herkennen aan zijn daden.

Na de dood van hun meester, Jezus, die zo lang hun leven had bepaald gaan ze maar weer vissen; net als vroeger. Ze vissen de hele nacht, maar vangen niets, helemaal niets. Uitgeput en teleurgesteld varen ze weer naar de kant. Daar staat Jezus. Hij roept: “Hebben jullie iets te eten?” Een pijnlijke vraag na een nacht werken zonder resultaat.

Wat heeft ons werk in het Koninkrijk van God tot nu toe eigenlijk gebracht?

Jezus zegt: Gooi het net eens aan stuurboord uit. Hij maakt gebruik van het gewone werk en gewone mensen. We moeten niet zeggen “We hebben het altijd zo gedaan.” We moeten ook niet bang zijn om het anders te doen. Jezus heeft het gezegd.

Ze zien eerst niet dat het Jezus is. Hoe komt het dat ze Hem ineens wel herkennen?

In het net zit veel meer vis dan je normaal kunt verwachten. Jezus is niet karig. Hij geeft in overvloed. Vergelijk de wijn bij de bruiloft in Kana en het brood en de vissen bij de grote bijeenkomst aan het meer. Meer dan je verwacht. Vrede die alle verstand te boven gaat. Hoop ondanks wanhoop.

Zo is Jezus aan het werk, ook vandaag.

Als ze aan land komen is alles er al; brood en vis. De vraag : Wie bent u eigenlijk?” wordt niet gesteld. Jezus geeft ook geen antwoord. Hij geeft een aanwijzing. Jezus stelt zich niet voor met woorden. Hij is herkenbaar aan zijn daden.

Jezus nam het brood en de vis en deelde het uit. Hij geeft zichzelf aan ons.

Mijn gebed voor iedereen is, dat wij uiteindelijk allemaal zullen zeggen: “Het is de Heer.”

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Ds. J. Maasland, Jezus leeft – en u, jij en ik?

De tekst van vandaag: Lucas 23 : 55 – Lucas 24 : 12 en Filippenzen 2 : 1 – 11

Iedereen heeft wel een idee waarover het vanmorgen zou gaan. Pasen, het feest van de opstanding van Jezus is de top van de Christelijke feestdagen. Maar ergens van binnen schuurt het. Je krijgt die grote woorden maar moeilijk over je lippen. Het is te hoog gegrepen. “Mijn verlosser leeft”. Geloven we dat ook van binnen? Als je dat niet gelooft wat doe je dan in een kerk?

In Lucas staat dat de liederen als “Daar juicht een toon, daar klinkt een stem” niet klonken op de eerste Paasmorgen. Uit wat je leest blijkt, dat de vrouwen en de leerlingen het ook nog eerst moeten geloven.

De vrouwen zetten zich aan de verzorging van zijn lichaam. Ze schrikken van het open en lege graf en ook van de twee mannen in glanzende gewaden. De twee mannen hebben een mooie boodschap: “Herinnert u zich, dat Hij gezegd heeft, dat Hij zou worden uitgeleverd, gekruisigd en dat Hij op de derde dag weer zou opstaan?” Toentertijd begrepen ze het niet. Nu in eerste instantie ook nog niet. Deze toegewijde vrouwen konden het zich eerst niet herinneren, terneergeslagen als zij waren door Zijn dood. Zij hadden geen actieve herinnering.

Toen ze terug kwamen bij de discipelen en hun overtuigden van wat zij hadden gezien, kwamen de herinneringen aan wat Jezus had gezegd boven. Het valt allemaal op zijn plaats. De vrouwen brengen niet alleen de laatste eer, maar worden ook de eerste getuigen. Het getuigenis van het lege graf, de witte mannen. Het doet iets met ons.

We zijn allemaal kwetsbaar, lichamelijk, maar ook geestelijk. En ook wat ons geloven en vertrouwen op God betreft.

Op de vraag van het thema. Jezus leeft – en u, jij en ik? ” Wij leven door Zijn Geest. Dat wil zeggen. Pasen wordt het in uw/jouw hart als je je door dat woord laat raken

Dan ben je met de vrouwen bij het graf en met Petrus eerst vol verbazing en verwondering. Als Jezus weg zijn levensweg, de diepten door, de hoogten in, jou inspireert om opnieuw te beginnen en werkelijk ernst te maken met het gaan in Jezus voetsporen. Dan kun je leven uit zijn gezindheid verbonden met elkaar en leven tot zijn eer. Dat is Pasen anno nu.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Ds. D. Visser, doopdienst, thema: Jezus zegent een kind

De tekst van vandaag: Numeri 6 : 22 – 27 en Marcus 10 : 13 – 16

Het leven is broos. Er kan zomaar wat gebeuren. Kijk naar wat Corona allemaal niet teweeg brengt.

Toch zijn er nog steeds mensen die zeggen: Het komt goed. Maar hoe dan? Door wie? Door de zegen van God. Door Jezus, die de kinderen zegent.

Het volk Israël is onderweg door de woestijn naar het beloofde land. God zegt tegen Mozes: “De priester moet het volk Mijn zegen (Mijn Naam) opleggen”. Die naam is Here, dat betekent Ik ben (erbij). Als het weer eens niet goed ging dachten de Israëlieten, Is God er nog wel? Maar elke keer mochten ze weer horen: “De Here zegent u en beschermt u. De Heer laat het licht van zijn gelaat over u schijnen en zal u genadig zijn. De Here geeft u vrede.

In de meeste vertalingen wordt het weergegeven als een wens, maar eigenlijk moet je dit lezen als een belofte.

Op Grote Verzoendag brachten ouders hun kinderen bij een rabbi om ze te laten zegenen. In het tekstgedeelte van Marcus brengen mensen hun kinderen bij rabbi Jezus.

De discipelen houden de mensen tegen. Zij zien Jezus als een machtige koning, die geen tijd heeft voor kinderen. Maar Jezus wordt boos. Begrijpen ze het nu nog niet? Je kunt alleen bij God horen als je bereid bent te worden als een kind, afhankelijk, zoals een baby afhankelijk is van de hulp van zijn/haar ouders. Dat zit niet in onze natuur. Die is er op gericht om juist onafhankelijk te zijn.

Als we toegeven, dat we afhankelijk zijn van Jezus, vergeeft Hij de schuld. Dan ontvangen we als kinderen van God Zijn zegen. Dan geeft Hij ons Zijn genade en Zijn vrede.

Wat willen we nog meer? Gezondheid, een mooi leven, een mooie baan. Als dat niet komt, kunnen mensen teleurgesteld raken en afhaken. Totdat de gebrokenheid van deze wereld tot je doordringt, en wat daarin ons eigen aandeel is. Dan besef je, dat je voor genade en vrede afhankelijk bent van God. God zegent wie als een kind is en open staat voor Zijn zegen. Kunnen mensen aan ons zien, dat we gezegend zijn? Want dan kunnen we ook tot zegen zijn voor anderen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Prof. Dr. A. Huijgen, thema: Een nieuwe familie.

De tekst van vandaag: Johannes 19 : 17 – 30

Familie doet er toe. Het is pijnlijk als je elkaar moet loslaten, zoals Jezus zijn moeder moest loslaten.

Hoe pijnlijk moet het voor Maria zijn geweest om haar zoon zo te zien lijden en hem te verliezen.

Jezus verbindt vlak voor zijn dood Johannes en Maria aan elkaar en vormt zo een nieuwe familie.

Maria komt twee keer voor in het Johannesevangelie. De eerste keer is in het verhaal van de bruiloft in Kana. Daar zegt Jezus tegen Maria, nadat zij hem heeft verteld, dat de wijn op is. “Vrouw, wat heb ik met u te maken. Mijn uur is nog niet gekomen.” Dat klinkt nogal afstandelijk, maar nu, bij de kruisiging, is Zijn uur wel gekomen. Nu zegt Jezus: “Vrouw zie uw zoon.” en “Zoon zie uw moeder”.

Jezus schept geen afstand door haar aan te spreken als “vrouw”, hij schept een nieuwe nabijheid.

In die tijd kon een Joodse man tot vlak voor zijn overlijden mondeling zijn testament opmaken zolang er maar minstens twee getuigen bij aanwezig waren. Dat is wat Jezus hier doet. Hij verbindt Johannes en Maria aan elkaar. Een nieuwe familie. Het is het begin van de christelijke kerk; niet verbonden door een bloedband, maar verbonden in Christus. We noemen elkaar in de kerk nog steeds broer/broeder en zus/zuster.

Jezus vertrouwt Maria niet toe aan zijn broers (haar zoons). Hij laat zien, dat de band van het geloof in Hem belangrijker is dan een bloedband. Wij zijn aan elkaar gegeven door Jezus Christus. Hij bindt ons als christenen aan elkaar.

Het grote Romeinse rijk van toen is ten onder gegaan, maar het rijk van Christus is er tot op de dag van vandaag en aan dat rijk komt nooit een eind. Wij horen bovenal bij Hem.

We vieren avondmaal in de verwachting van onze Heer Jezus Christus. Door het eten en drinken ontvangen we Hem, die nog altijd regeert. In Hem zijn wij als familie onderweg naar de Grote Dag van Zijn wederkomst.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Ds. H. de Bruijne, thema:            De haan heeft gekraaid.

De tekst van vandaag: Lucas 22 : 39 – 63

Veel kerktorens hebben een vergulde haan. Wie zou bij de combinatie van haan en kerk niet denken aan het verhaal van Petrus uit de tekst van vandaag, hoewel die relatie niet echt voor de hand liggend is. De verloochening is op het eerste gezicht geen wervende tekst voor de kerk.

In de tekst gaat het vooral om de tweede keer dat de haan kraait.

Even terug naar Getsemané. Jezus zit in doodsangst geknield. Hij weet wat er komen gaat, maar zijn discipelen zijn daar blijkbaar nog niet van doordrongen. Zij vallen in slaap.

Daarna wordt Jezus gearresteerd. Dit is het uur van de macht van de duisternis. Niet alleen de duisternis van de nacht, en de arrestatie, maar ook duisternis in het hart van Petrus. Het evangelie van de verlossing was nog niet in zijn hart doorgedrongen. Petrus rekende op Gods revolutie. Maar die hoop vervloog. De bubbel spatte uiteen. Hij geloofde er niet meer in.

Ook wij hebben (nog veel vaker dan Petrus) het evangelie gehoord. Ook wij hebben verwachtingen en gedachten, dat de welvaart alleen maar door zou groeien. Maak ook deze bubbel wordt doorgeprikt door steeds weer een andere crisis.

Jezus is de Zoon van God. Kunnen wij zien, dat Jezus komst een redding is voor ons mensen?

Jezus kijkt ons aan zoals hij Petrus aankeek. Midden in het donker van deze wereld is Hij het licht.

Leven wij ook in een bubbel met de gedachte, dat we ons eigen leven kunnen uitstippelen? Kijk naar de huidige coronacrisis. Die bubbel is dan toch inmiddels wel doorgeprikt.

Het 2^e kraaien klinkt bij het krieken van de morgen. Het wordt licht, niet alleen door het daglicht, maar ook in Petrus’ hart. Hij herinnert zich Jezus’ woorden.

Hij ontwaakt uit zijn roes en ziet in, dat hij tot dan toe de rol van Jezus verkeerd heeft gezien. Jezus brengt door zijn sterven het licht terug in onze harten. Wij zien Jezus lijden, maar het licht van Christus is bezig te overwinnen ondanks onze duisternis.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Prof. Dr. H.J. Selderhuis, thema:            Jezus laatste preek

De tekst van vandaag: Lucas 23 : 26 – 32 en Openbaringen 6: 12 – 17

Huilende vrouwen. Je denkt: “Eindelijk na alle aantijgingen toch een beetje medelijden met de weg die Jezus moet gaan. Het zal hem goed hebben gedaan.”

Maar Jezus zegt: “Hou daar mee op! Huil niet om mij, maar huil om jezelf en om je kinderen.”

Het is een oproep tot bekering en een uitroep van zorg om het lot van de mensen.

De mensen zien alleen Jezus. Een man als mens, die onschuldig veroordeeld wordt, maar ze zien niet Christus de Verlosser, de Zoon van God, die voor onze zonden werd geofferd.

Hoe ziet u Jezus? Mensen kunnen ontroerd raken door de mooie muziek in deze tijd. De Mattheüs Passion, De Johannes Passion, The Passion. Maar het gaat niet om ontroering; het gaat om bekering, dankbaarheid, dat Hij de weg naar God heeft vrijgemaakt voor ons. We zongen “Leer mij o Heer uw lijden recht betrachten.” Begrijpen we het lijdensevangelie eigenlijk wel?

Het is ook een uitroep van zorg. Hij noemt de vrouwen dochters van Jeruzalem; dat is kinderen van één Vader, kinderen van het Verbond.

Hoe is dat met ons? Zien mensen uit onze directe omgeving “priesterlijke bewogenheid” met anderen, bewogenheid met het heil van andere mensen, met mensen naar wie niemand omziet? Doet het ons pijn als mensen aan Jezus voorbij gaan? Hebben we verdriet over gemeenteleden, die de kerk verlaten, die Jezus niet zien als de weg naar het eeuwige leven, maar gewoon als een goed mens?

Wat doen we dan? Laten we het zo, worden we zelf ook losser of laten we zien dat er een andere weg is? Ook hier gaat het over dezelfde dochters en zonen van Jeruzalem. Over inzet in de gemeente, over de kinderen in de kerk. Om ze te brengen bij Jezus, maar ook bij Christus de Verlosser.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Ds. A. Hakvoort, thema:            Volmaakt zijn

De tekst van vandaag: Mattheus 5: 20 – 26 en 38 – 48

De tekst is een gedeelte uit de bergrede. De bergrede is bekend vanwege de prachtige woorden zoals de zaligsprekingen en het “Weest niet bezorgd voor de dag van morgen”.

Jezus zegt. “Wees volmaakt zoals ook de Hemelse Vader volmaakt is.” Maar wie kan er volmaakt zijn als God? Wij zien volmaakt als synoniem voor perfect, maar het is anders. Je moet het zien in de lijn van oprecht, voorbeeldig.

In Ps 84 hebben we ook gezongen: Hij heeft zijn liefde nooit ontzegd aan mensen eerlijk onderweg.

Het tegenovergestelde van volmaakt zijn is de huichelaar. Dat is geen dienst aan de Heer, maar een dienst aan jezelf. “Kijk mij eens”. Kinderen lijken op hun vader. Ze doen wat hun vader hun geleerd heeft.

God denkt niet in wij/zij. Christenen moeten opvallen omdat ze niet leven volgens het beeld van vergelding. Als Christenen die volmaaktheid in praktijk zouden brengen, zou de wereld er heel anders uit zien, maar wie kan leven zonder vergelding?

Jezus brengt het in praktijk. Zijn leven was volmaakte gehoorzaamheid aan zijn Vader. Hij bad voor zijn vijanden die Hem vervolgden.

Wie is dan die vijand? Dat zijn we zelf. Wij zijn geen mensen uit één stuk. Onze binnenkant is anders dan onze buitenkant. Wij willen wel, maar wij kunnen niet volmaakt zijn. Toch bekommert Jezus zich om ons. Hij zegt: “Jullie zullen volmaakt zijn zoals de Hemelse Vader volmaakt is.”

Soms zie je er iets van en zie je dat het werkt. Bijvoorbeeld na de afschaffing van de apartheid in Zuid Afrika de Waarheids- en Verzoeningscommissie. Je verwacht wraak, maar het werd verzoening.

Zeg niet : “Het lukt ons niet.” Lees de woorden als een belofte. Bidt om de kracht om de spiraal van boosheid en vergelding te doorbreken. Het is een belofte van God en Zijn woord is waar.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen

Voorganger:     Ds. J Maasland, thema:            Mens waar ben je?

De tekst van vandaag: Genesis 3 : 1 – 19

Vandaag is de eerst zondag in de 40 dagentijd. De 40 dagentijd is de tijd waarin Christenen zich voorbereiden op het Pasen. Deze eerste lijdenszondag heet “Invocabit” Dat betekent “Hij zal mij aanroepen”.

Als wij tot God roepen, hoort Hij ons, maar als Hij ons roept, horen wij Hem dan ook?

De relatie tussen God en ons is altijd spannend, maar hij duurt wel voort, dankzij God.

In het bijbelgedeelte roept God de mens.” Waar ben je/waar ben je mee bezig?

God merkt verandering in de omgang tussen Hemzelf en de mens en Hij zoekt hem op.

In het lijden van Christus zet God in op de relatie met de mens. God zoekt de mens op door vragen te stellen, maar eigenlijk weet God alles al. “Hij kent ons dieper dan wij onszelf ooit kennen.” Hij vraagt het ons om zelf na te denken over ons leven.

Als je dat de basis van je geloof maakt, heb je zeker niet alle antwoorden, maar wel een stevige basis.

Hier lezen we al op pagina 3 van de bijbel, dat we voor onze toekomst afhankelijk zijn van God. Hij neemt verantwoordelijkheid voor wat wij in het honderd hebben laten lopen. Hij belooft de wereld te redden. God zend zijn Zoon naar de wereld, terwijl Hij weet wat het gevolg zal zijn. Hij geeft Hem over voor ons behoud.

God spreekt ons aan, nodigt ons uit tot een leven met Hem. Hij dwingt ons niet. Hij vraagt: Waar ben je mee bezig. “Ik vraag het opdat jij in Mijn Zoon Jezus Christus een voorbeeld ziet en door Hem aan te nemen een nieuw leven vindt”.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 28 april
• Preek van de week, zondag 21 april
• Preek van de week, zondag 14 april
• Preek van de week, zondag 7 april
• Preek van de week, zondag 31 maart Pasen